Υπάρχει και αυτή η όψη του Γλυκύτατου Ναζωραίου…. Η ΣΚΛΗΡΗ!!! Γράφει ο Χρ. Ρουμελιώτης-Θεολόγος
Υπάρχει και αυτή η όψη του Γλυκύτατου Ναζωραίου…. Η ΣΚΛΗΡΗ!!!
(του ΧΡΗΣΤΟΥ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ –Θεολόγου)
«Άρχοντες λαών συνήχθησαν κατά του Κυρίου και κατά του Χριστού….»
Χριστέ μας δεν αντέχεσαι άλλο, δεν σε ανεχόμαστε πια! Τα βάζεις με όλους και με όλα. Μας κατηγορείς σαν : «Υποκριτές που διδάσκουμε χωρίς να πράττουμε, που φορτώνουμε τον λαό με φορτία δυσβάστακτα έως ασήκωτα, ενώ εμείς δεν κουνάμε το δακτυλάκι μας. Μας κατηγορείς ότι επιδεικνύουμε τα φυλακτήρια για να δείξουμε ότι διαβάζουμε τα πνευματικά βιβλία του Νόμου και ότι φοράμε πολυτελή «συνολάκια» από ιερά άμφια με φαρδιά τα κράσπεδα των ιματίων και ότι τα πάντα τα κάνουμε για «το θεαθήναι τοις ανθρώποις», εντυπωσιάζοντας & κοροϊδεύοντας τον κόσμο. Μας κατηγορείς ως δημοσιοσχεσίτες, ότι τάχα αγαπούμε τις δόξες και τις τιμές και τις πρωτοκαθεδρίες «εν ταις συναγωγαίς» και τις διάφορες εκδηλώσεις. Μας κατηγορείς ότι θέλουμε να εμφανιζόμαστε στον κόσμο ως πνευματικοί καθοδηγητές και γέροντες και ραββί και μέντορες, ενώ «πουλώντας» πνευματικές υπηρεσίες κατεσθίουμε τις πενιχρές οικονομίες και «τας οικίας των χηρών….προφάσει μακρά προσευχόμενοι..». Και συνεχίζεις ανερυθρίαστα τα «κοσμητικά» επίθετα: «μωροί και τυφλοί», «Φαρισαίε τυφλέ», «οδηγοί τυφλοί», «τάφοι κεκονιαμένοι», «υποκριτές μεστοί υποκρίσεως και ανομίας», «όφεις, γεννήματα εχιδνών», «γενεά πονηρή και μοιχαλίδα»! Μας τα έλεγες τότε, μας τα λες και σήμερα! Όπως τότε έτσι και το 2021. Και έχεις δίκιο που μας τα λες. Νομίζεις ότι οι σημερινοί άνθρωποι είναι καλύτεροι από τότε; Και οι σημερινοί μαθητές σου καλύτεροι από τους τότε μαθητές σου, που σε εγκατέλειψαν στα δύσκολα και κρύφτηκαν στο Υπερώο, «δια τον φόβον των Ιουδαίων», αφήνοντας τον άγνωστο αγρότη Σίμωνα τον Κυρηναίο να σε ανακουφίσει? Πιστεύεις ότι σήμερα εξέλιπαν οι «Ιουδαίοι» που κάνουν τους σημερινούς σου μαθητές να τρέμουν από «τον φόβον» τους και να κρύβονται ή να συμβιβάζονται και να υποτάσσονται? Και για φαντάσου να υπήρχαν πρόστιμα και αστυνομίες με περιπολικά! Σε λαγούμια και κατακόμβες θα κρυβόταν και όχι στο «υπερώον!». Όμως έχω την αταλάντευτη βεβαιότητα, ότι ανάμεσα στους σημερινούς σου μαθητές δεν υπάρχει «Ιούδας» που θα τολμήσει να εξαγοραστεί, αποκομίζοντας την υλική απολαβή των «τριάκοντα αργυρίων» και πουλώντας τα «ιερά και όσια» της πίστης μας! Μα και συ Χριστέ μας τόλμησες και είπες τρομερά πράγματα: «οι τελώναι και αι πόρναι προάγουσιν υμάς εις την Βασιλείαν των Ουρανών»! Oι κλέφτες δηλαδή και οι πόρνες προπορεύονται, προηγούνται στον Παράδεισο! Έστελνες τον θρησκευόμενο-προσευχόμενο Φαρισαίο στην Κόλαση και έβαζες τον απατεώνα Τελώνη στον Παράδεισο. Τα έβαλες με τον κορυφαίο της κοινωνίας Αρχισυνάγωγο στο Ευαγγέλιο της «Συγκύπτουσας», και τον αποκάλεσες δημόσια «υποκριτά»! (Λουκ. Ιγ, 10-17). Όταν κάποιοι κάποτε πήγαν να σε προστατέψουν από τον «πρωθυπουργό» & «πρόεδρο της Δημοκρατίας» εκείνης της εποχής, δηλαδή τον «παντοδύναμο» Βασιλιά Ηρώδη, ο οποίος σε έψαχνε για να σε σκοτώσει, εσύ ατάραχος τους είπες:«..πορευθέντες είπατε τη αλώπεκι ταύτη…»! Μα και συ Χριστέ πως τολμάς και αποκαλείς τον Ανώτατο Άρχοντα του κράτους «αλεπού», δηλαδή και ζώον και πονηρό!!! Και μάλιστα όταν ξέρεις ότι θέλει να σε συντρίψει και να σε εξαφανίσει; Μια άλλη φορά πάλι, αποκάλεσες χωρίς περιστροφές και προσχήματα «Σατανά» τον μεγαλύτερο σου Απόστολο και πιο αγαπητό φίλο σου, τον Πέτρο, ο οποίος προσπάθησε να σε πείσει να αποφύγεις τη θανατική εκτέλεση και να «γλυτώσεις» τον θάνατο: «ύπαγε οπίσω μου Σατανά. Σκάνδαλον μου ει. Ότι ου φρονείς τα του Θεού, αλλά τα των ανθρώπων»(Μτθ. 1,23). Ο Απόστολος Πέτρος λοιπόν Σατανάς!!!! Ποιός; Ο Πέτρος!! Το «θεμέλιο» της Εκκλησίας και ο κλειδοκράτορας του Παραδείσου: «συ ει Πέτρος και επί ταύτη τη πέτρα οικοδομήσω μου την εκκλησίαν ….και δώσω σοι τας κλεις της Βασιλείας των Ουρανών»! Και αυτός ο Πέτρος, η «πέτρα» και το θεμέλιο δηλαδή της Εκκλησίας, αρνείται τον Δάσκαλο τρεις φορές, φοβούμενος μια πιτσιρίκα , την «παιδίσκη»- υπηρέτρια των Δικαστηρίων, που την έστειλαν να τον φωνάξει μέσα για ανακρίσεις! – ήταν έξω στην αυλή «εστώς και θερμαινόμενος»! Φαίνεται πως δεν κατάφερες Χριστέ μας να μεταδώσεις την γενναιότητα και το θάρρος σου στους Μαθητές σου! Άραγε και στους σημερινούς Σου μαθητές;;; Κάποια άλλη στιγμή, από θεία οργή διακατεχόμενος, έφτιαξες μαστίγιο από σχοινιά και πέταξες έξω δυο φορές τους μεταβάλλοντες τον «οίκο του πατρός Του» σε …«οίκον εμπορίου»! Άραγε το έκανες συμβολικά ή τους «άλλαξες τα φώτα» πραγματικά και ρεαλιστικά……. Φαίνεται πως το Θέλημα του Θεού, ήταν το μόνο μέλημα Σου Χριστέ κατά την επίγεια παρουσία Σου! Μπροστά στο θέλημα Του, σχετικοποιούσες τα πάντα. Δεν υπολόγιζες, ούτε θρησκευτικό ιερατείο, ούτε πολιτική εξουσία, ούτε συκοφαντίες, ούτε απειλές για τη ζωή Σου, ούτε ακόμη και τους ίδιους τους Μαθητές Σου!! «Μη και υμείς θέλετε υπάγειν;», τους πρότεινες να φύγουν δηλαδή από κοντά σου, όταν αυτοί φοβισμένοι γι’ αυτά που έλεγες, έβλεπαν τον κόσμο να απομακρύνεται και να Σε εγκαταλείπει. Ίσως γιατί μπροστά στο Θέλημα του Θεού Πατέρα Σου, σχετικοποιούσες θεσμούς και ανθρώπινες σχέσεις, μη έχοντας εξάρτηση, ιδεολογική, συναισθηματική, φιλική, παρεΐστικη, ψυχολογική, θρησκευτική, πολιτική!!! Εσύ Έναν μόνον άκουγες και Έναν φοβόσουν. Τον Θεό!!!
Όταν επίσης μπήκες Χριστέ στο Πραιτόριο, και ο Ρωμαίος Επίτροπος Πιλάτος σε ρωτά: «εσύ είσαι ο Βασιλιάς των Ιουδαίων;», εσύ χωρίς άγχος και πανικό, για την επικείμενη δίκη και καταδίκη σου σε θάνατο, του απαντάς με «ερώτηση» και χωρίς περιστροφές: «αφ’ εαυτού συ τούτο λέγεις, ή άλλοι σοι είπον περί εμού;». Και συνέχισες στον Ρωμαίο Επίτροπο-πρέσβη της «παντοδύναμης» Ρώμης Πιλάτο, να μιλάς θαρραλέα: «ουκ είχες εξουσίαν κατ’ εμού ουδεμίαν, ει μη ήν δεδομένον σοι άνωθεν»! Η συμπεριφορά αυτή του Χριστού και τα λόγια Του αποτελούν πράγματι διαμαρτυρία και μπορούν να εκληφθουν ως μια μορφή αντίστασης στο αμαρτωλό θρησκευτικό & πολιτικό κατεστημένο της εποχής του, αλλά και…. κάθε εποχής! Λαμβάνεται άραγε το ΜΗΝΥΜΑ, ή όχι; Η στάση, του ανυποχώρητου μπροστά στο Θέλημα του Πατρός Του Χριστού, βρίσκει άραγε στις μέρες μας «ευήκοα ώτα»; Ακόμη όταν στη Δίκη, ο Αρχιερέας απαιτεί να τον ενημερώσεις για τη διδασκαλία σου και τους μαθητές Σου, εσύ «λεβέντικα» του απαντάς: «τι με επερωτάς? Επερώτησον τους ακηκοότας…. ούτοι οίδασιν ….εν κρυπτώ ελάλησα ουδέν!». Και όταν η σπείρα σε αναζητούσε να σε συλλάβει βγαίνεις μπροστά και τους λες: «Εγώ ειμί» και για δεύτερη φορά αποφασιστικά: «σας είπα ότι εγώ είμαι». Λεβέντικες συμπεριφορές!!! Χωρίς να δειλιάζεις, χωρίς να είσαι φοβικό και γλοιώδες ανθρωπάριο που εκλιπαρεί τα «δουλικά» και τα φερέφωνα της κοσμικής εξουσίας και του Καίσαρα, αλλά υπερασπιζόμενος τον εαυτό σου με αξιοπρέπεια, ακόμα και στο παρά-πέντε της θανατικής σου εκτέλεσης! Στο χαστούκι λοιπόν που δέχθηκες Χριστέ, από τον υπηρέτη και στο θράσος του να ζητά να απολογηθείς για την συμπεριφορά σου: «ούτως αποκρίνει τω αρχιερεί;», εσύ αρνείσαι να καταστείς ο «καρπαζοεισπράκτορας» της κρατικής εξουσίας, αφού δεν στρέφεις και την άλλη σιαγόνα και διεκδικείς στο ακέραιο τα δικαιώματα σου: «ει κακώς ελάλησα, μαρτύρησον περί του κακού. Ει δε καλώς τι με δέρεις;» Γιατί με χτυπάς; Αχ Γλυκύτατε Ναζωραίε! Από τα βάθη των Αιώνων συνεχίζεις να μας στέλνεις ακόμη ηχηρά μηνύματα! ΞΥΠΝΑΤΕ!!! Μην καταδέχεστε να γίνεστε οι καρπαζοεισπράκτορες του Καίσαρα και της κοσμικής Εξουσίας. Ξυπνάτε! Μην διαπραγματεύεστε τα της πίστεως. Γι’ αυτή την πίστη χαστούκισε τον Άρειο ο Άγιος Νικόλαος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο. Για του Χριστού την πίστη θυσιάστηκαν οι Αγωνιστές του 1821 που τιμάμε φέτος τα 200 χρόνια από την Επανάσταση. Από του Χριστού την πίστη παίρνουμε δύναμη και Φλόγα για να φωτίσουμε και να ζεστάνουμε τον κόσμο. Ας μην επαιτούμε, λοιπόν, από τον Καίσαρα «Δώστε μας μια σπίθα και θα κάνουμε φωτιά που θα ζεστάνει τον Κόσμο»! Αν είναι δυνατόν! Δεν γνωρίζεις το «ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος»; Κι όταν «ακουμπάς ολόκληρη Αγία Τράπεζα που είναι Φλεγομένη Βάτος – όπως μας λέει ο Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης,- όπου κατεβαίνει ο Χριστός, το Άγιο Πνεύμα, παρόντες και οι άγγελοι τριγύρω», καταδέχεσαι να επαιτείς σπίθες από τους υποκριτές Γραμματείς; Ουαί υμίν Φαρισαίοι Υποκριταί!
Τέλος ας μην έχουμε τύψεις, όταν ο ένας ασκεί καλοπροαίρετη και με αγάπη κριτική στον άλλον. Μας το υπαγορεύει και μας παροτρύνει η Αγία Γραφή. Είναι εντολή του Αποστόλου Παύλου: «“μη συγκοινωνείτε….. μάλλον· δε και ελέγχετε” (Εφ. ε´ 11). · “Τους αμαρτάνοντας ενώπιον πάντων έλεγχε….» (Α´ Τιμ. ε´ 20). “Κήρυξον τον λόγον…. έλεγξον, επιτίμησον, παρακάλεσον, εν πάση μακροθυμία και διδαχή” (Β´ Τιμ. δ´ 2). Άλλωστε γνωστόν: «Ο σιωπών δοκεί συναινείν»!
Και μην ξεχνάμε: Ο Γλυκύτατος Ναζωραίος, έχει και την άλλη όψη: την «σκληρή»!
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
