Τε. Δεκ 11th, 2024

Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Φενεού: To ιστορικό μοναστήρι της ορεινής Κορινθίας με τη μεγάλη προσφορά στον Αγώνα (video-φώτο)

Κοινοποίηση ειδήσεων

Σε ένα μοναδικής ομορφιάς τοπίο σε υψόμετρο 1500 μ., βρίσκεται η ανδρική Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Φενεού. Η Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου χαρακτηρίζεται ως «νέα» για να διακρίνεται από την παλαιά που βρισκόταν χαμηλότερα.

Η παλαιά μονή του Αγίου Γεωργίου ιδρύθηκε τον 14ο αι. από έναν Καλαβρυτινό μοναχό.

Ανακαινίσθη εκ θεμελίων, λόγω πυρκαγιάς, το 1754. Υπήρξε εξ αρχής σταυροπηγιακό, δηλαδή αδούλωτο κι ελεύθερο, δεσποζόμενο κατευθείαν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο στο οποίο, σαν γνώρισμα υποταγής, έστελνε κάθε χρόνο μια οκά κερί! Σταυροπηγιακό αναφέρεται το μοναστήρι «του Φονιά»· και στον κατάλογο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως των ετών 1797-1798.

φώτο Korinthostv

Αλλά και η αρχαιοτάτη σφραγίδα του μοναστηριού που βρίσκεται στο εκκλησιαστικό μουσείο Κορίνθου φέρει την επιγραφή «Σφραγίς της ιεράς και σταυροπηγιακής μονής του Αγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου Φονιά εν τη Πελοποννήσω». Επίσης, επί Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε’ εξεδόθη Σιγίλλιο το 1797 με το οποίον βεβαιούται ότι το μοναστήρι είναι σταυροπηγιακό. Επειδή, φαίνεται, είχε καεί, οι πατέρες είχαν ξαναζητήσει την αναγνώριση ως σταυροπηγιακό από το Πατριαρχείο. Σε τούτο το Σιγίλλιο ο Γρηγόριος ο Ε’ το ανακηρύσσει Πατριαρχικό και σαν δείγμα υποταγής του να στέλνει το μοναστήρι κάθε χρόνο εκατόν πενήντα γρόσια.

Η μεταφορά της μονής στη σημερινή της θέση έγινε εξ αιτίας των πλημμυρών της λίµνης Φενεού. Στο τέλος του 17ου αι. φαίνεται ότι σημειώθηκε η μεγαλύτερη πλημμύρα. Τα νερά κατέκλυσαν την παλαιά μονή με αποτέλεσμα οι μοναχοί να αναγκαστούν να την εγκαταλείψουν και να αναζητήσουν ψηλότερα ασφαλέστερη τοποθεσία. Από την παλαιά μονή σώζεται μέχρι σήμερα ο μικρός ναός που έχει μετονομασθεί σε Άγιο Φανούριο & βρίσκεται στη Λίμνη Δόξα. Το εκκλησάκι συνδέεται με τη στεριά με μια λεπτή λωρίδα γης. Σύμφωνα με τους ειδικούς σε λίγα χρόνια λόγω της διάβρωσης του υπεδάφους θα παραμείνει ως νησίδα & θα το επισκέπτεται κανείς μόνο με καΐκι!

Στη Μονή του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται και το Κρυφό Σχολείο που λειτούργησε κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Διατηρείται μέχρι σήμερα σε άριστη κατάσταση και προσφέρεται για επίσκεψη. Κατά τους χρόνους της Επανάστασης του 1821, η Μονή λειτούργησε ως Αρχηγείο της Φιλικής Εταιρείας, όπου με επικεφαλή τον Θ. Κολοκοτρώνη έγιναν πολλές συνεδριάσεις οπλαρχηγών από την Κορινθία και την Αρκαδία.

Η θέα από τον ξύλινο εξώστη της Μονής είναι επιβλητική και γαλήνια, προσφέροντας στον επισκέπτη ένα τοπίο σπάνιας ομορφιάς με την πεδιάδα του Φενεού να απλώνεται μπροστά του!

Η νέα μονή, η οποία ανακαινίστηκε εκ θεμελίων το 1754, είναι τριώροφη με εσωτερική αυλή. Στο κέντρο δεσπόζει το καθολικό της μονής αφιερωμένο στη μνήμη του Αγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου. Ο ναός είναι ρυθμού βασιλικής με τρούλο και εικονογραφημένος με τοιχογραφίες εξαίρετης τέχνης διά χειρός του ζωγράφου Παναγιώτου από τα Ιωάννινα κατά τα έτη 1762 – 1768. Οι τοιχογραφίες είναι επηρεασμένες από την Κρητική Σχολή και διακρίνονται για την εκφραστικότητα και τη ζωντάνιά τους. Ιδιαίτερα εντυπωσιακός είναι ο Παντοκράτορας, ενώ αξιομνημόνευτος είναι και ο αγιορείτικης τεχνοτροπίας μεγάλος ξύλινος πολυέλαιος, ο οποίος στολίζεται με μικρές εικόνες εξαιρετικής τέχνης.

Ο επισκέπτης εντυπωσιάζεται επίσης από το θαυμάσιο ξυλόγλυπτο τέμπλο που κοσμεί το καθολικό της μονής. Το τέμπλο φιλοτεχνήθηκε το 1762, χρυσώθηκε το 1768 και φέρει εικόνες και παραστάσεις από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη, διπλό δωδεκάορτο και το μαρτύριο του Αγίου Γεωργίου. Ανάμεσα στα κειμήλια της μονής περιλαμβάνονται λειψανοθήκες με ιερά λείψανα των Αγίων Γεωργίου, Παντελεήμονος, Βλασίου, Παρασκευής, Μαρίνης και Θεοδώρου, αλλά και άμφια, χειρόγραφοι κώδικες, έγγραφα και παλαιά βιβλία. Γύρω από το καθολικό βρίσκονται τα διώροφα ή τριώροφα κελιά με ξύλινα πατώματα και κάγκελα συνεχόμενα με κεραμιδένιο στέγαστρο, ενώ στη δυτική πλευρά των κελιών υψώνεται το κωδωνοστάσιο. Από το μπαλκόνι της μονής ο επισκέπτης απολαμβάνει τη θαυμάσια θέα στο αλπικό και μαγευτικό τοπίο της τεχνητής λίμνης «Δόξα», ενώ έχει και τη δυνατότητα να γευθεί το παραδοσιακό γλυκό τριαντάφυλλο, το οποίο παρασκευάζεται με ιδιαίτερη επιμέλεια στη μονή. 

Το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου του Φενεού έπαιξε σημαντικό και καθοριστικό ρόλο στην επανάσταση του 1821, αφού αποτέλεσε την έδρα της Φιλικής Εταιρείας επί ηγουμενίας Ναθαναήλ και με τη συνδρομή των ηγουμένων από γειτονικές μονές. Έτσι μετά τα Ορλωφικά (1770) αλλεπάλληλες δωρεές πλουσίων κατοίκων της περιοχής, αλλά και ολόκληρης της Πελοποννήσου κατέστησαν το μοναστήρι παραμονές της Επαναστάσεως του 1821 ως μία από τις μεγαλύτερες οικονομικές δυνάμεις της Πελοποννήσου, γεγονός που βοήθησε αποφασιστικά στη συνέχεια στον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων. Παράλληλα η μονή την περίοδο αυτή αριθμούσε πολλούς μοναχούς, μεταξύ δε αυτών ήταν και αρκετοί μορφωμένοι.

Οι μοναχοί συντηρούσαν τις φτωχές οικογένειες, ενώ φρόντιζαν και για τη μόρφωση των νέων, ώστε να αποκτήσουν εθνική και θρησκευτική συνείδηση. Γι’ αυτό τον λόγο αποτέλεσε το κέντρο της ορεινής Κορινθίας για την Επανάσταση, έχοντας πάντοτε τρεις οπλοφόρους μοναχούς, ενώ ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης χρησιμοποίησε τη μονή του Αγίου Γεωργίου ως βάση και ορμητήριο του, όπως αναφέρει και ο ίδιος στα Απομνημονεύματά του. Εδώ εξεφώνησε μάλιστα και τον περίφημο εκείνο λόγο με τον τίτλο «τσεκούρι και φωτιά εις τους προσκυνημένους», με τον οποίο προσπάθησε να αποτρέψει την υποχώρηση και τον συμβιβασμό αρκετών Ελλήνων με τον Τούρκο δυνάστη. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας λειτούργησε στο μοναστήρι «Κρυφό Σχολειό», το οποίο βρίσκεται στη δυτική πλευρά του καθολικού και πίσω από τον νάρθηκα και μέχρι σήμερα αποτελεί αξιοθέατο για τον επισκέπτη και προσκυνητή της μονής.

Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδος και τη δημιουργία κράτους, η μονή του Αγίου Γεωργίου μαζί και με άλλα μοναστήρια της περιοχής πήραν την απόφαση να προσφέρουν το απαραίτητο εκείνο ποσό για την ίδρυση και λειτουργία Ελληνομουσείου (σχολείου) στην Κόρινθο για τη μόρφωση των ελληνόπουλων. Κατά τα νεώτερα χρόνια και στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου το μοναστήρι έπεσε σε παρακμή, αφού μετατράπηκε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως από το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ και όλοι σχεδόν οι μοναχοί σφαγιάσθηκαν. 

Στο μοναστήρι ηγούμενος είναι ο πατέρας Αθανάσιος. Η καταγωγή του είναι από το χωριό Άσσο Κορινθίας. Τριάντα τριών ετών, μετρά ήδη δέκα χρόνια ως μοναχός. Ανθρώπινος, με αγνή ψυχή και φιλόξενη διάθεση. Εκτός από τον πατέρα Αθανάσιο, εκεί μένει και ο επί τριάντα χρόνια ηγούμενος της μονής ιερομόναχος Γεννάδιος.

φώτο-lifo