Θέατρο της αρχαίας Κορίνθου
Το θέατρο της αρχαίας Κορίνθου βρίσκεται στα ΒΔ της αρχαίας αγοράς και βόρεια του ρωμαϊκού ωδείου, στο Δημοτικό Διαμέρισμα Αρχαίας Κορίνθου.
Ανοικοδομήθηκε στα ίχνη ενός παλαιότερου θεάτρου, που η πρώτη του οικοδομική φάση ανήκει στα τέλη του 5ου αι. Το πρώτο αυτό θέατρο δημιουργήθηκε σε φυσικό πρανές με λίθινα εδώλια του κοίλου, αλλά με ξύλινη σκηνή. Το θέατρο έχει συνολικά οκτώ κατασκευαστικές φάσεις.
Κατά την πρώιμη ελληνιστική περίοδο το κοίλο του επεκτάθηκε και η χωρητικότητά του υπολογίζεται ότι έφθασε στους 18.000 περίπου θεατές. Χωριζόταν σε δεκατέσσερις κερκίδες, είχε εξήντα έξι σειρές εδωλίων και το σχήμα του ξεπερνούσε το ημικύκλιο. Τον 1ο αι. μ.Χ. ανακατασκευάστηκε και απέκτησε επιβλητική σκηνή. Το β΄ τέταρτο του 2ου αι. μ.Χ. ανακατασκευάζεται πλήρως και αποκτά τριώροφο προσκήνιο που έφερε τρεις εισόδους αψιδωτής κάτοψης. Το προσκήνιο έφερε γλυπτό ζωγραφισμένο διάκοσμο. Μια ορθογώνια περίστυλη αυλή με σιντριβάνι στη νότια πλευρά κατασκευάστηκε βόρεια του προσκηνίου.
Τον 3ο αι. το θέατρο μετατράπηκε σε αρένα για θηριομαχίες και μονομαχίες. Αφαιρέθηκαν οι πρώτες δέκα σειρές των εδωλίων, ο βράχος λαξεύτηκε στο επίπεδο της ορχήστρας, ενώ ανοιχτήκαν τρεις υπόγειοι χώροι για τους μονομάχους. Ένας ψηλός τοίχος με τοιχογραφίες, που απεικόνιζαν κυνήγι ζώων, περιέβαλλε την αρένα. Λίγο αργότερα η ορχήστρα και οι πρώτες σειρές των εδωλίων αποκαταστάθηκαν και δημιουργήθηκαν ειδικά συστήματα υδροδότησης τα οποία μπορούσαν να γεμίζουν την αρένα με νερό, για τη διενέργεια πλασματικών ναυμαχιών μεταξύ των μονομάχων. Μετά την καταστροφική εισβολή του Αλάριχου το 396 μ.Χ. στην Κόρινθο, το θέατρο δεν ξαναχρησιμοποιείται. Ορισμένες περιοχές του θεάτρου παραμένουν ακόμα άσκαφτες.
Το κτήριο της σκηνής ανακατασκευάστηκε περί τα μέσα του 2ου αιώνα μ.Χ. αποκτώντας τριώροφη πρόσοψη με κιονοστοιχία και ανάγλυφα κάτω από τους κίονες. Κατά την ύστερη αρχαιότητα η θεατρική αισθητική άλλαξε και η ορχήστρα του Θεάτρου μετατράπηκε σε αρένα μονομαχιών.
Οι χαμηλότερες θέσεις της ορχήστρας αφαιρέθηκαν ώστε να δημιουργηθεί κάθετο παραπέτασμα που διαχώριζε το κοινό από τους μονομάχους. Το παραπέτασμα αυτό ήταν διακοσμημένο με τοιχογραφίες. Αργότερα, η ορχήστρα επικαλύφθηκε με αδιάβροχο κονίαμα, προκειμένου να παρουσιάζονται θεατρικές ναυμαχίες.
Στην αυλή που βρίσκεται ανατολικά της σκηνής εντοπίζεται λίθος του δαπέδου, σε δεύτερη χρήση, που φέρει λατινική επιγραφή με αναφορά στον aedilis (οικονομικό διαχειριστή) της πόλης Έραστο. Ο χώρος του θεάτρου συνέχισε να χρησιμοποιείται έως και τους βυζαντινούς χρόνους.
