Νόσος Graves: Σύγχρονη και Οριστική Θεραπεία του Υπερθυρεοειδισμού!
Το συνηθέστερο αυτοάνοσονόσημα που αφορά στον θυρεοειδή αδένα είναι ηνόσος Graves, η οποίαέχει αναδειχθεί ως η πιοσυχνήαιτίατου υπερθυρεοειδισμούπαγκοσμίως. Πολυάριθμες επιστημονικές έρευνες έχουν καταλήξει στο ότι πρόκειται για την νόσοπου περισσότερο πλήττει το γυναικείο φύλο, γεγονός που συνιστά και τονπιο σημαντικό παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση της νόσου (η νόσος εμφανίζεται 4 – 6 φορές συχνότερα στις γυναίκες σε αντίθεση με τους άνδρες).Επιπλέον πιθανοί και αξιοσημείωτοι παράγοντες κινδύνου πουεπηρεάζουνσε σημαντικό ποσοστό την εμφάνιση της νόσου είναι και το οικογενειακόιστορικό (με ιδιαίτερα μεγάλη πιθανότητα εμφάνισηςτης νόσου σε άτομα συγγένειας Α’ βαθμού) και το κάπνισμα, που ενισχύει τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου.Πιο συγκεκριμένα, αιτία για τηνόσο Gravesείναι τα αντισώματαπου τα παράγει ο ίδιος ο θυρεοειδής αδένας και στρέφονται εναντίον του καιεναντίον του υποδοχέα της TSHστα κύτταρα του θυρεοειδούς (αντισώματαTRAb), με αποτέλεσμα τη συνεχή διέγερση του θυρεοειδούς αδένα και την συνεχόμενη παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών T3και Τ4, μεαποτέλεσμα την εμφάνιση έντονου υπερθυρεοειδισμού(υπερλειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα).Ηπιο σημαντική διαφορά της νόσουGravesαπό τις υπόλοιπες αιτίες υπερθυρεοειδισμούείναι ότι ουσιαστικά συνδέει τα συμπτώματα καιτα σημείαπουπροκαλείο υπερθυρεοειδισμόςμε τηνβρογχοκήλη (διόγκωση του θυρεοειδούς). Υπάρχουν όμως και συμπτώματα, τα οποία παρατηρούνταιαποκλειστικά και μόνοστους ασθενείς με νόσο Graves.Οι ασθενείς με νόσο Gravesεμφανίζουν τα τυπικά συμπτώματα και σημεία του υπερθυρεοειδισμού, τα οποία είναι:· αρτηριακή υπέρταση· αρρυθμίες· κολπική μαρμαρυγή· ταχυκαρδίες· οστεοπενία· οστεοπόρωση· απώλεια βάρους· νευρικότητα και τρόμος των άνω άκρων· ευερεθιστότητα· ανεξήγητο άγχος· δυσθυμία· αϋπνία· κατάθλιψη· μεταβολές στην ψυχολογία των ασθενών.
Αποκλειστικά όμως, συμπτώματα της νόσουGraves,τα οποία παρατηρούνται μόνο στη νόσο αυτήείναι:· Ηθυρεοειδική οφθαλμοπάθεια – εξόφθαλμος (διόγκωση και προπέτεια των ματιών) (50% των ασθενών)· Η εμφάνιση οιδήματος και πάχυνσης του δέρματος στα κάτωάκρα (στο 1-2% των ασθενών). Σχετικά με τη διάγνωση της νόσουGraves, είναι καίριο να αποκλεισθούνάλλες πιθανές αιτίες υπερθυρεοειδισμού, όπως και να εξακριβωθεί η διάγνωση μέσα από τις εργαστηριακές εξετάσεις, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται:· Η ανεύρεση αυξημένων επιπέδων των ορμονών Τ3 και Τ4, με χαμηλά επίπεδα της TSHστο αίμα.· Η ανεύρεση αυξημένων επιπέδων των αντισωμάτων TRAbστο αίμα· Η ύπαρξη βρογχοκήλης στο υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς αδένα.Η νόσος Gravesδυσχεραίνεικαι δυσκολεύειτην καθημερινότητα των ατόμων που πάσχουν από αυτή. Ως εκτούτου, η θεραπεία της νόσουGraves είναι περισσότερο από αναγκαία.Υπάρχουν πολλαπλές μορφές θεραπείας πουενδείκνυνταιγια την ίαση της νόσουGraves, όμως συνοδεύονται εξίσου και απόπλεονεκτήματα καιμειονεκτήματα. Μορφές Θεραπείας:· Τα αντιθυρεοειδικά φάρμακα· Το ραδιενεργό ιώδιο· Η χειρουργική θεραπεία
Ως μια προσωρινή λύση, τα αντιθυρεοειδικά φάρμακαενδείκνυνταιστη φάση ελέγχου της νόσου, όμως ρητά απαγορεύεται η εφόρου ζωής λήψη τους και με την διακοπή τους, η νόσος επανεμφανίζεται σε πολλές περιπτώσεις.Το ραδιενεργό ιώδιοαποτελεί μια κάποια λύση, καθώς έχει αποδειχθεί ότι καταστρέφει τον θυρεοειδή αδένα, αντιμετωπίζοντας έτσι τη νόσο, αλλά η χορήγησή του εκθέτει τον ασθενή σε ραδιενέργεια. Δεν προτείνεται, όμωςως κατάλληλη μορφή θεραπείαςσε ασθενείς που πάσχουν από εξόφθαλμο.Από τα παραπάνω συμπεραίνεται ότι, η ιδανική λύση είναι η χειρουργική θεραπεία της νόσου Graves δια της ολικής αφαίρεσης του θυρεοειδή αδένα (ολικήθυρεοειδεκτομή), καθώς η θεραπεία είναι οριστική και ολιστική.Τα πλεονεκτήματα της θυρεοειδεκτομής σε σχέση με τις υπόλοιπες μορφές θεραπείας,έχουν αποδειχθεί απόπολλαπλές επιστημονικές μελέτες, με την πλέον σύγχρονη και αξιόπιστη να συγκρίνει τις διάφορες μορφές θεραπείας της νόσου Gravesσε ένα σύνολο6.385ασθενών. Συγκεκριμένα, η έρευνα έδειξε ότι η αφαίρεση θυρεοειδή έχει τα παρακάτω πλεονεκτήματα, σε αντίθεση με τα αντιθυρεοειδικά φάρμακα και το ραδιενεργό ιώδιο, αντιστοίχως:
- 64% και 55% ελαττωμένη θνητότητα από τη νόσο,
- 79% και 71% μειωμένο καρδιαγγειακό κίνδυνο,
- 90% και 74% ελαττωμένη πιθανότητα εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής μετά τη χειρουργική θεραπεία,
- 66% και 73% ελαττωμένη πιθανότητα εμφάνισης σακχαρώδουςδιαβήτη μετά τη θεραπεία,
- 72% και 70% βελτίωση των ψυχολογικών αλλοιώσεων της νόσου.
Αξίζει να υπογραμμίσουμε και να υπερτονίσουμεότι το μεγαλύτεροπλεονέκτημα της θυρεοειδεκτομής είναιπωςεμφανίζει ένα ελάχιστο ποσοστό υποτροπής (επανεμφάνισης)της νόσου έως 2.4%,σε αναλογία με τα ποσοστά υποτροπής 75.6% και 19.5% των αντιθυρεοειδικών φαρμάκων και του ραδιενεργού ιωδίου, αντίστοιχα.Συμπερασματικά λοιπόν, η ολικήθυρεοειδεκτομή συνιστά την πλέον αποτελεσματική, ολιστική και οριστικήθεραπεία της νόσουGraves, με τα ελαττώματά της να περιορίζονται σε σημαντικά μεγάλο ποσοστό, ειδικά όταν την ολική θυρεοειδεκτομή την πραγματοποιεί ένας έμπειρος και εξειδικευμένος χειρουργός θυρεοειδούς.
