ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΗΝ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΟΡΙΝΘΟΥ.
Πανηγυρικά εορτάστηκε η Παγκόσμιος Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού στην Ιερά Μητρόπολή μας με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ. Διονύσιο να χοροστατεί, την παραμονή της εορτής, Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2022, στον Μέγα Εσπερινό στο πανηγυρίζον Ι. Ησυχ. Τιμίου Σταυρού Μαψού, πλαισιούμενος από τον Ιεροκήρυκα της Ι. Μητροπόλεως μας Πανοσ. Αρχιμ. π. Άνθιμο Παπαλεξόπουλο, τον Πρωτ/ρο π. Αθανάσιο Αλτανόπουλο, Αρχιερατικό Επίτροπο Νεμέας και Κλεωνών τον Πρωτ/ρο π. Πρόδρομο Κολτουκτσόγλου εκ της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς και των Διακόνων π. Δαμασκηνού Γεννηματά και π. Χρήστου Χίλια, ενώ παρέστησαν ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Κόλλιας, ο Δήμαρχος Κορινθίων κ. Βασίλειος Νανόπουλος και η Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Κορινθίας κ. Αθηνά Κόρκα.
Τον Θείο λόγο κήρυξε ο Πανοσ. Αρχιμ. π. Άνθιμος Παπαλεξόπουλος αναφερόμενος στον Τίμιο Σταυρό, ως τον πιστότερο σύντροφο κάθε Χριστιανού που τον συνοδεύει από την γέννησή του έως και την τελευτή του καθώς και στις προτυπώσεις του Σταυρού στην Παλαιά Διαθήκη. Ο Ποιμενάρχης μας, πριν την Απόλυση, ευχήθηκε στους ευσεβείς Χριστιανούς, στην Ι. Αδελφότητα και στην Ηγουμένη του Ι. Ησυχαστηρίου Γερόντισσα Ιλαρία, με την προσευχή – επίκληση από το Μ. Απόδειπνο «Η αήττητος, καί ακατάλυτος, καί θεία δύναμις τού τιμίου καί ζωοποιού Σταυρού, μή εγκαταλίπης ημάς τούς αμαρτωλούς»!
Ανήμερα της Εορτής, Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2022, ο Σεβ. Μητροπολίτης μας ετέλεσε την Θ. Λειτουργία και κήρυξε τον Θείο λόγο στην πανηγυρίζουσα Ι. Μονή Αγίου Βλασίου Άνω Τρικάλων συνοδευόμενος από Κληρικούς της Ι. Μητροπόλεώς μας. Ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι το Σύνταγμα της Πατρίδας μας, που δημιουργήθηκε λίγο μετά την Επανάσταση του 1821, ξεκινά με την επίκληση της Αγίας Τριάδος. Δηλαδή, δημιουργήθηκε ένα κράτος που κατοικείται από Ορθόδοξους Χριστιανούς και οι Εκπρόσωποι του δεσμεύονται να τους εκφράζουν μέσω και της Πίστεως. Η ψήφος που λαμβάνουν από τον Λαό είναι δεσμευτική ότι με αυτόν τον τρόπο θα κυβερνάται το Κράτος μας. Δύο χιλιάδες χρόνια τώρα, ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί, μένουμε σε αυτόν τον τόπο και η μία γενιά παραδίδει στην άλλη, σαν «σκυτάλη», αυτή την Πίστη και μέσω αυτής της Πίστεως και της προστασία του Θεού αισθανόμαστε ότι μπορούμε να πορευτούμε στην ζωή μας με ασφάλεια, με ειρήνη και με την απαιτούμενη δύναμη.
Όλα αυτά τα χρόνια, όποτε το πολίτευμα προέβλεπε ανώτατο άρχοντα, αυτός ταυτόχρονα αναλάμβανε και ως προστάτης της Πίστεως, γι’ αυτό και τις Οικουμενικές Συνόδους τις συγκαλούσαν οι Αυτοκράτορες. Ένας εξ αυτών, ο Μ. Κωνσταντίνος απέστειλε την μητέρα του Αγία Ελένη στα Ιεροσόλυμα προκειμένου να κάνει ανασκαφές, να βρει τον Τίμιο Σταυρό και να κτίσει στο σημείο αυτό τον Ναό της Αναστάσεως, όπου στεγάζονται μέχρι σήμερα τα Ιερά Προσκυνήματα. Έκτοτε και δια του Τιμίου Σταυρού προστατεύονται οι απανταχού Χριστιανοί αλλά και οι Αρχηγοί Κρατών εκζητούν τον Σταυρό ως έμβλημα και προστασία της εξουσίας τους. Ο Σταυρός απετέλεσε στην ιστορία πρόκληση για τους εχθρούς του Κράτους, καθώς όταν ήθελαν να τιμωρήσουν τους Πιστούς, προσπαθούσαν να τους αποσπάσουν ό,τι ιερότερο είχαν, δηλαδή, τον Τ. Σταυρό. Τον 6ο αιώνα οι Πέρσες έκλεψαν τον Τ. Σταυρό και ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος πραγματοποίησε εκστρατεία για την επιστροφή του και όταν αυτή επετεύχθη Ύψωσαν μαζί με τον Πατριάρχη τον Τίμιο Σταυρό στα Ιεροσόλυμα και ο Λαός, ευγνώμων για την νίκη αυτή και την επιστροφή του Ιερότερου συμβόλου για την Πίστη και την Αυτοκρατορία, έψαλλε: «Σῶσον, Κύριε, τὸν λαόν σου, καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου, νίκας τοῖς βασιλεῦσι, κατὰ βαρβάρων δωρούμενος, καὶ τὸ σὸν φυλάττων, διὰ τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα» παρακαλώντας τον Θεό, δια του Τ. Σταυρού, να εμπνέει τους Βασιλείς να κυβερνούν τον Λαό με δικαιοσύνη, ειρήνη και πίστη.
Ψάχνουμε οι άνθρωποι από ανασφάλεια για συμμάχους αγνοώντας ότι η συμμαχία με τον Ουρανό, τον Θεό και τον Σταυρό είναι η πλέον αποτελεσματική. Ομόδοξοι Χριστιανοί πολεμούν σήμερα απευθυνόμενοι σε αλλοπίστους για βοήθεια και καλύτερα όπλα, ώστε να συνεχίσουν να πολεμούν. Ψάχνουμε για όπλα αντί να αναζητούμε «όπλα ειρήνης» που δεν θα σκοτώνουν αλλά θα ανασταίνουν, θα καθησυχάζουν, θα διώχνουν τις ασθένειες και με δικαιοσύνη θα μοιράζουν τον υπεραρκετό για όλους μας φυσικό πλούτο. Θέλουμε «όπλα» που θα μας βοηθήσουν να μην πεθάνουμε από το κρύο, από την πείνα και από τις αρρώστιες, που μόνοι μας κατασκευάζουμε. Θέλουμε «όπλα ειρήνης» και αήττητα τρόπαια. Θέλουμε τον Τ. Σταυρό γιατί «Σταυρός, ὁ φύλαξ πάσης τῆς οἰκουμένης· Σταυρός, ἡ ὡραιότης τῆς Ἐκκλησίας, Σταυρός, Βασιλέων τὸ κραταίωμα· Σταυρός, Πιστῶν τὸ στήριγμα· Σταυρός, Ἀγγέλων ἡ δόξα, καὶ τῶν δαιμόνων τὸ τραῦμα». Μόνο με το σημείο του Σταυρού ο Χριστιανός νικά, ειρηνεύει και γίνεται άνθρωπος του Θεού. Ο Σταυρός του Χριστού ενώνει τον Θεό με τον άνθρωπο και τον άνθρωπο με τον συνάνθρωπο. Εάν κάνουμε τα πάντα με τον Σταυρό, εάν ξεκινάμε την μέρα μας με τον Σταυρό, εάν κλείνουμε τα μάτια μας το βράδυ με τον Σταυρό, τότε η χάρις Του δεν θα μας εγκαταλείψει, θα μας σκεπάζει και θα μας εμπνέει στην οικογένειά μας και στην κοινωνία μας!
Την ίδια ημέρα και στο πανηγυρίζον Ι. Ησυχ. Τιμίου Σταυρού Μαψού λειτούργησε ο Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεως μας Επίσκοπος Κεγχρεών κ. Αγάπιος, πλαισιούμενος από τους Αιδεσ. Πρωτ/ρους π. Πρόδρομο Κολτουκτσόγλου, π. Αθανάσιο Κοντογιάννη και τον Διάκονο π. Χρήστο Χίλια.
Ο Θεοφιλέστατος στην ομιλία του ανέφερε ότι η αρχή της εορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού είναι η 14η Σεπτεμβρίου του έτους 628 μ.Χ., όταν ο Αυτοκράτωρ Ηράκλειος, αφού ενίκησε τους κτισματολάτρες Πέρσες, έφερε και πάλι στην Ιερουσαλήμ τον Πανάγιο Σταυρό, που αυτοί είχαν συλήσει. Από τότε η εορτή αυτή παραπέμπει τους Πιστούς στον φρικτό Γολγοθά, όπως φανερώνει και το Ευαγγέλιο της Θ. Λειτουργίας της εορτής, μεταφέροντάς τους στην ατμόσφαιρα του αφόρητου πόνου και της ανέκφραστης οδύνης. Από τότε που φορτώθηκε ο Χριστός στον ώμο Του το ξύλο του Σταυρού και επ’ αυτού ετανύθη για τρεις ώρες το Σώμα Του ζωντανό και λίγες ώρες ακόμα έμεινε επ’ αυτού νεκρό εποτίσθη όλο το ξύλο με το άχραντο αίμα Του και γέμισε με την ευλογία Του και την αγιωσύνη Του. Από τότε κατέστη Τίμιο Ξύλο και έτσι ο Σταυρός είναι το Ιερότερο σύμβολο των Χριστιανών. Σύμβολο σωτηρίας και νίκης του Χριστού επί της αμαρτίας. Συμβολίζει ο Σταυρός την αυταπάρνηση και την θυσία και καλεί τους Πιστούς, όταν οι θύελλες ξεσπούν να περιμένουν με πίστη ακλόνητη την άνοιξη, αφού τα μεγάλα έργα, όπως είναι η σωτηρία μας, απαιτούν θυσίες και χρειάζονται να έχει δύναμη ο άνθρωπος, που του την χαρίζει ο Χριστός και ο Σταυρός Του· «σύ μου σκέπη κραταιά, ὑπάρχεις ὁ τριμερὴς Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ»!
Ο Απόστολος Παύλος στους Κορινθίους προγόνους μας καταγγέλλει: «ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς» (Α΄ Κορ. στ΄, 20), δηλαδή, έχετε εξαγορασθεί με κάτι πολύτιμο και ανεκτίμητο, με το αίμα, με την θυσία, με τον σταυρό του Σωτήρος Χριστού. Τούτου ένεκα, όπως κάποιος αγοράσει κάτι είναι δικό του, έτσι και ‘μεις είμαστε του Χριστού, που μας εξαγόρασε· «οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν» μας λέει ο Απόστολος, διότι έχετε εξαγορασθεί με πολύτιμο αντίτιμο.
Παραπέμπει όμως, η συγκεκριμένη εορτή της Υψώσεως του Τ. Σταυρού και στην εύρεσή Του υπό της Άγιας Ελένης. Για τρεις αιώνες η Εκκλησία του Χριστού δοκιμάσθηκε με τους διωγμούς, που η ειδωλολατρική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία διεξήγαγε με μένος. Η μεταστροφή του Μ. Κωνσταντίνου στην Χριστιανική Πίστη σήμανε το τέλος αυτής της ζοφερής δοκιμασίας της Εκκλησίας. Και μπορεί η Βασιλεία του Θεού να μην είναι εκ του κόσμου τούτου, μπορεί η οριστική Βασιλεία Του να εδραιωθεί μετά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, έπρεπε όμως η προσκύνηση του Σταυρού να πάψει να είναι ιδιωτική υπόθεση, περίκλειστη στην συνείδηση κάθε Πιστού μόνο, έπρεπε ο Σταυρός ν’ ακτινοβολήσει σ’ όλο τον κόσμο. Έτσι η Αγία Ελένη εστάλη προς ανεύρεση του Τ. Σταυρού στα Ιεροσόλυμα. Η εύρεσή Του υπήρξε αφετηρία της προσκύνησής Του σ’ όλο τον Χριστιανικό κόσμο για 15 αιώνες. Το φως του Σταυρού ακτινοβολούσε όλους αυτούς τους αιώνες, παρά τις όποιες δυσκολίες ή την απιστία πολλών, όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά σε όλο τον κόσμο. Μετά συνέβησαν επαναστάσεις σε κοινωνικό επίπεδο σε σημείο που η απιστία να προβάλλεται και να προπαγανδίζεται θέτοντας το ερώτημα του Χριστού: «Άραγε, όταν θα έλθει πάλι στην γη ο Υιός του Ανθρώπου, θα βρει την πίστη;» (Λουκ. ιη΄, 8). Αυτό όμως δεν εμποδίζει τον Τ. Σταυρό και τον Χριστό να έλθουν «ταχύ», το «σκήπτον το άγιον του Δεσπότου» και τον Δεσπότη να φανερωθούν επί των νεφελών, στον χρόνο που έχει ορίσει ο Θεός, και να εδραιωθεί οριστική και πεπληρωμένη η Βασιλεία Του, της εισόδου στην Οποία είθε να τύχουμε οι πάντες. Αμήν! Στην Θ. Λειτουργία παρέστησαν ο Υφυπουργός κ. Νικόλαος Ταγαράς, ο Θεματικός Αντιπεριφερειάρχης κ. Αναστάσιος Γκιολής, ο Αστυνομικός Διευθυντής κ. Χαράλαμπος Τετράδης, ο πρώην Πρύτανης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γεώργιος Ζέρβας, Δημοτικοί Σύμβουλοι και ευλαβείς προσκυνητές.
