Σα. Απρ 20th, 2024

«Σπάω τη σιωπή μου»

Κοινοποίηση ειδήσεων

Δέκα χρόνια ο ίδιος εφιάλτης !

Ως νεοι ένοικοι της πολυκατοικίας σχετικά, καθως κοιμόμασταν μεσημέρι ,ακούμε ουρλιαχτά από το κάτω διαμέρισμα.

– «Σκοτώνουν τον άντρα μου βοήθεια».

Την ίδια στιγμή χτυπά το κουδούνι της πόρτας μας ο γιος της οικογένειας κάτω μαινόμενος, χωρίς καθόλου δισταγμό ο πάει κάτω ο πατέρας μου να δει τι συμβαίνει λέγοντας στον γιο «πάμε κάτω να δούμε τι εχεις κανει…» αντικρίζει τον πατέρα της οικογενείας με αίματα στο κεφάλι πολύ χτυπημένο σε ημι-λιπόθυμη κατάσταση . Οι φωνές να συνεχίζονται με αμείωτη ένταση , ευτυχώς, όμως, επιστρέφει ο πατέρας μου στο σπίτι μας, περιγράφει την προαναφερθέν εικόνα και κάνει την 1η κλήση στην άμεση δραση

« Δίνω σήμα στο περιπολικό, έρχεται», λέει ο αστυνομικός του κέντρου επιχειρήσεων. Παιρνούν 10 λεπτά πουθενά περιπολικό , καλεί ξανά η μητέρα μου μιας που ο μαινόμενος κύριος έχει χαράξει ήδη την πόρτα μας με κατσαβίδι , εκσφαινδονίζει τα γύψινα που ξεκολλά απ’ τον τοίχο και τις μπουμπουνιέρες του γάμου της αδελφη του , πετά επίσης τις πήλινες μεγάλες γλάστρες από κάτω και σπα αυτοκίνητα στην γειτονια. Σηκώνονται γαμπρός , νύφη και πεθερικά και γίνονται μπουχος, μαζί με τα παιδάκια του πάρκου πετούσε τα αντικείμενα με στόχο την αδελφη του έφευγε, αντιλαμβάνεται ότι η μητέρα του είναι στο διαμέρισμα του ισόγειου μαζί με την κοπέλα που το νοικιάζει , κατεβαίνει και σπάει την πόρτα του διαμερίσματος της με τον πυροσβεστήρα , την πόρτα της πολυκατοικίας και επιτέλους έρχεται η αστυνομία να σώσει μετά από 5 κλήσεις και αφού αναφερθεί ότι κινδυνεύει η ζωή μας ,επιλήφθηκαν οι αστυνομικοί άρτια .

Το πρόβλημα είναι ότι το περισσότερο που έχει μείνει 2 μέρες έγκλειστος και υπογράφουν οι γονείς, επίσης ψυχικά άρρωστοι και τον βγάζουν για να μην λέμε για το γιο που έχει διαγνωστεί όντως με σχιζοφρένεια .

Τα επεισόδια είναι καθημερινά αλλά πιο ήπια και αλλά το ίδιο σοβαρά με το παραπάνω μεσ’ την εβδομάδα θα έχουμε μια σύσταση και ένα αυτοφόρω σίγουρα.

Συγχαρητήρια στον αστυνομικό για την ψυχραιμία του την τελευταία φορά !

Ποιος εισαγγελέας είναι αυτός που κρίνει τους γονείς του ικανούς να τον βοηθήσουν ;

Πάρτε απόφαση να μείνουν διαπαντός έγκλειστοι άνθρωποι που αποτελούν δημόσιο κίνδυνο !!!!

Ποιος αρμόδιος ανεύθυνος θέτει αστυνομικούς και πολίτες σε κίνδυνο την ίδια ώρα ;

Το κέντρο επιχειρήσεων της ΕΛ. ΑΣ δίνει σωστές πληροφορίες στα στελέχη για το συμβάν ;

Επιτέλους, εν έτη 2022, ας σεβαστεί η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ το ανθρώπινο δυναμικό της ! Να αναλάβουν διαμορφώσουν μια πιο απαιτητική ψυχοτεχνικα και σωματικά εκπαίδευση για τα μάχιμα στελέχη , να τους εξοπλίσουν είναι ανεπίτρεπτο να τα βάζουν όλα από την τσέπη τους , ακόμη οι εκπαιδεύσεις γίνονται με δικά τους έξοδα πολλές φορες ! ΔΕΝ γίνεται η υπηρεσία αυτή να στέκεται από το φιλότιμο και την αγάπη κάποιων στελεχών για το λειτούργημα τους !!! 

Ξυπνήστε πουθενά άλλου στον κόσμο δεν επικρατούν οι ίδιες συνθήκες εργασιας για τους αστυνομικούς και δεν είναι εμφανή στους πολίτες.  

    Κλείνοντας, η ασέβεια στα πρόσωπα των αστυνομικών απ’ συμπολίτες μας καλά κρατεί και βάση στατιστικών στοιχείων τα τελευταία χρόνια διακρίνεται αύξηση των υποστηρικτών του αντιεξουσιαστικού χώρου που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα ήταν μειοψηφία και δεν θα ξεχωρίσαμε οι πολίτες που αγαπούμε τα σώματα ασφάλειας και ειδικότερα την αστυνομία · με θλίβει απίστευτα το γεγονός ότι ξεχωρίζουμε « όσοι σφίγγουμε τα χέρια των αδελφών μας» διότι κατά κύριο έχουμε όνειρο να στελεχώσουμε κάποιο σώμα ασφάλειας ενώ θα έπρεπε ο σεβασμός τους κρατικούς φορείς να ήταν ένας βασικός κανονιάς για την ομαλή λειτουργία της κοινωνίας μας και όχι η πολιτεία να φτάνει να θεωρεί ηρωικές τέτοιου είδους πράξεις και όχι απλά ανθρώπινες , καθημερινές κινήσεις… για να κοιμόμαστε ήσυχοι παίζουν την ζωή τους κάποιοι κόρνα – γράμματα και έσβησαν εν ώρα καθήκοντος ! 

Συμπολίτες μου, αλλάξτε νοοτροπία και αρμόδιοι αναλάβετε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ τις ευθύνες σας και ανασυγκροτηθείτε !

Το κείμενο έγραψε η Μπουζουνοπούλου Μαρίνα – Πολυξένη