Ψυχοσάββατο: Γιατί φτιάχνουμε κόλλυβα και τι συμβολίζει το κάθε υλικό

Η Εκκλησιά έχει καθορίσει δύο Σάββατα, τα οποία αφιερώνει στους κεκοιμημένους της. Είναι τα μεγάλα Ψυχοσάββατα· το ένα πριν από την Κυριακή της Απόκρεω και το άλλο πριν από την Κυριακή της Πεντηκοστής.

Το Ψυχοσάββατο πριν από την Κυριακή της Απόκρεω έχει το εξής νόημα: Η επόμενη ημέρα είναι αφιερωμένη στη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου, εκείνη τη φοβερή ημέρα κατά την οποία όλοι θα σταθούμε μπροστά στο θρόνο του μεγάλου Κριτή. Για το λόγο αυτό με το Μνημόσυνο των κεκοιμημένων ζητούμε από τον Κύριο να γίνει ίλεως και να δείξει τη συμπάθεια και τη μακροθυμία του, όχι μόνο σε μας αλλά και στους προαπελθόντας αδελφούς, και όλους μαζί να μας κατατάξει μεταξύ των υιών της Επουράνιας Βασιλείας Του.

Με το δεύτερο Ψυχοσάββατο διατρανώνεται η πίστη μας για την καθολικότητα της Εκκλησιάς, της οποίας την ίδρυση και τα γενέθλια (επί γης) γιορτάζουμε κατά την Πεντηκοστή.

Κατά τα δύο μεγάλα Ψυχοσάββατα η Εκκλησιά μας καλεί σε μία παγκόσμια ανάμνηση «πάντων των απ’ αιώνος κοιμηθέντων ευσεβώς επ’ ελπίδι αναστάσεως ζωής αιωνίου». 

Οι πιστοί φτιάχνουν και προσφέρουν κόλλυβα για τις ψυχές των αγαπημένων τους κεκοιμημένων. Λέγεται, πως τα υλικά πρέπει να είναι 9, γιατί εννέα είναι τα τάγματα των αγγέλων!

Οι συμβολισμοί:

Σιτάρι:
οι κεκοιμημένοι, το γήινο στοιχείο.

Ζάχαρη:
η γλυκύτητα του Παραδείσου.

Σταφίδες:
η Άμπελος, ο Χριστός.

Μαϊντανός:
η ανάπαυση «εν τόπω χλοερώ»

Φρυγανιά τριμμένη ή σουσάμι: το χώμα
(«ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.»)

Ρόδι:
τα ελέη του Παραδείσου, η λαμπρότητα.

Κανέλλα:
η ευωδία, τα αρώματα («αρώμασι εν μνήματι κηδεύσας απέθετο …»)
(«τον τάφο αι μυροφόροι μύρα …»)

Αμύγδαλα:
η ευγονία, η ζωή που διαιωνίζεται με τους απογόνους.
Αντί για αμύγδαλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν καρύδια.

Κουφέτα (ασημένια και λευκά):
τα οστά που μένουν αναλλοίωτα καθώς το σώμα φθείρεται.

Με πληροφορίες από pemptousia.gr, Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας