Όζοι Θυρεοειδούς-Πότε πρέπει να μας θορυβήσουν; Πότε έχει ένδειξη η χειρουργική θεραπεία;

2 μήνες ago korinthosTV

Κοινοποίηση ειδήσεων

Οι όζοι θυρεοειδούς δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια εντοπισμένη διόγκωση (μάζα) στο θυρεοειδή αδένα, με το μέγεθός τους να διαφοροποιείται και να κυμαίνεται από 1 χιλιοστό έως και αρκετά εκατοστά.

Οι όζοι θυρεοειδούς αποτελούνένα αρκετά συχνό φαινόμενο στην πλειοψηφία του γενικού πληθυσμού, που επιβεβαιώνεται και από τις επιδημιολογικές μελέτες, αφού αναδεικνύουν την ύπαρξη όζων έως και στο 70% του παγκόσμιου πληθυσμού. Χωρίς να υπάρχουν εξακριβωμένα αίτια, εξαιρετικά εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι οι όζοι θυρεοειδούς παρουσιάζονται κατά πλειονότητα στις γυναίκες, σε σύγκριση με τους άνδρες.

Πως διαφοροποιούνται οι όζοι;

Το κλειδί για την διαφοροποίηση στα είδη τωνόζωνθυρεοειδούς είναι σε ότι αφορά τη σύστασή τους αλλά και τη λειτουργικότητά τους.

Αναφορικά με τη σύστασή τους, ένας όζος θυρεοειδούς μπορεί να παρουσιαστεί ως συμπαγής, κυστικός (με υγρό περιεχόμενο) ή μικτός (με συμπαγές και υγρό περιεχόμενο), ενώ σε σχέση με τη λειτουργικότητά τους, διαχωρίζονται σε ψυχρούςόζους (όζοι που υπολειτουργούν, σε σύγκριση με τον υπόλοιπο θυρεοειδή) και σε θερμούςόζους (όζοι που υπερπαράγουν ορμόνες).

Πως σχετίζονται οι όζοι με τις ορμόνες του θυρεοειδούς;

Το παραπάνω ερώτημα είναι η πιο συχνή απορία όλων των ασθενών.Η ύπαρξη όζων στο θυρεοειδή αδένα αφορά στην ανατομία του αδένα και δεν συνοδεύεται απαραίτητα από διαταραχές στα επίπεδα των ορμονών του αδένα.Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, στην πλειοψηφία τους οι ασθενείς με έναν ή πολλαπλούς όζους στο θυρεοειδή εμφανίζουν απολύτως φυσιολογικά επίπεδα των ορμονών του θυρεοειδή στο αίμα.

Στο αντίποδα, οι ασθενείς που παρουσιάζουν κάποιον θερμό όζο, είναι σύνηθες να εμφανίσουν αυξημένα επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα, όπως και συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού.

Πως γίνεται η διάγνωση των όζων θυρεοειδούς;

Τα ακόλουθα βήματα είναι βασικά ως προς την διάγνωση των όζωνθυρεοειδούςκαι προϋποθέτουν:

Αρχικά την κλινικήεξέταση του ασθενούς καιτην εμπεριστατωμένη λήψη ιατρικού ιστορικού
Ακολουθούν, οι αιματολογικές εξετάσεις, για την συνεκτίμηση των επιπέδων των θυρεοειδικών ορμονών (T₃, T₄, TSH), των αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων (anti-TPO, anti-TG) και της καλσιτονίνης.
Το σπινθηρογράφημα του θυρεοειδούς αδένα, σε ασθενείς με όζους και σύγχρονο υπερθυρεοειδισμό.
Το υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς αδένα και του τραχήλου, το οποίο συνιστά την πιο ευαίσθητη απεικονιστική εξέταση για την αναδίφηση των χαρακτηριστικών των όζων, διακρίνοντας ή αποκλείοντας την ύπαρξη απεικονιστικών χαρακτηριστικών ύποπτων για κακοήθεια.

Την παρακέντηση διά λεπτής βελόνης (FNA) και βιοψία υπό την καθοδήγηση του υπερήχου. Συνιστά τη μέθοδο εκλογής για την οριστική διάγνωση της φύσης του όζου, ενώ με την επιπλέον προσθήκη της υπερηχογραφικής καθοδήγησης, βελτιώνεται θεαματικά η διαγνωστική ακρίβεια της μεθόδου.

Ποιοι όζοι είναι επικίνδυνοι και πότε θα πρέπει να ανησυχήσουμε;

Όπως μας εξηγεί ο εξειδικευμένοςχειρουργόςθυρεοειδούςΔρ. Κωνσταντίνος Αποστόλου, οι περισσότεροι από τους όζους τουθυρεοειδούς είναιαθώοι (καλοήθεις) και φαινομενικά δεν θα πρέπει να μας ανησυχούν. Όμως, δεν πρέπει να αποκλειστεί η περαιτέρω παρακολούθησητους, ειδικά αν εμφανίζουν ύποπτα χαρακτηριστικά.

Ως αποτέλεσμα, ένα μικρό ποσοστό των όζων θυρεοειδούς που ομοιάζουν με κακοήθειςόζους (καρκίνοςθυρεοειδούς),πρέπει εγκαίρως να διαγνωστούν και να αντιμετωπισθούν θεραπευτικά.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ένας όζος που αναπτύσσεται επί του εδάφους μίας χρόνιας θυρεοειδίτιδας Χασιμότο (Hashimoto) κινδυνεύει να αφορά σε κακοήθη όζο, για αυτό και απαιτείται λεπτομερέστερος έλεγχος.

Ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί και στο γεγονός ότι ακόμα και οι θερμοί όζοι του θυρεοειδούς, οι οποίοι πάντοτε θεωρούνταν ως αθώοι, διατρέχουν τον κίνδυνο να αφορούν σε καρκίνο θυρεοειδούς, μεπιθανότητακατά 62% μικρότερη αυτής των ψυχρών όζων, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θεωρείται αμελητέο ποσοστό.

Ανακεφαλαιώνοντας, ένας όζοςο οποίοςθα πρέπει να μας ανησυχεί, είναι εκείνος που συγκεντρώνει ένα ή και περισσότερα από τα παρακάτω χαρακτηριστικά:

Όζος που αναπτύσσεται στους άνδρες, συγκριτικά με τις γυναίκες.
Όζος που εμφανίζεται για πρώτη φορά σε ηλικία< των 20 ή άνω των 60 ετών
Ασθενής με όζο θυρεοειδούς και ιστορικό ακτινοβολίας στην περιοχή του τραχήλου, και μάλιστα αν πρόκειται για παιδική ηλικία
Ασθενήςμε οικογενειακό ιστορικό καρκίνου θυρεοειδούς σεέναν τουλάχιστον Α΄ βαθμού συγγενή
Η συνύπαρξη της θυρεοειδίτιδας Hashimoto
Η συνύπαρξη διογκωμένων τραχηλικών λεμφαδένων
Όζος που είναι σκληρός και αμετακίνητος κατά την κατάποση
Όζος θυρεοειδούς με υπερηχογραφικάευρήματαύποπτα για κακοήθεια.

Πως προσεγγίζονται οι ύποπτοι όζοι θυρεοειδούς;

Οι ύποπτοιόζοιθυρεοειδούςεμφανίζουν, συγκεκριμένα ύποπτα χαρακτηριστικά στο υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς αδένα. Όλα τα χαρακτηριστικά βαθμονομούνται κατά το ευρωπαϊκό σύστημα ταξινόμησης EU–TIRADS, μέσω του οποίου κάθε όζος συγκεντρώνει μία συγκεκριμένη βαθμολογία και ως εκ τούτου κατατάσσεται σεκατηγορίες σύμφωνα με την επικινδυνότητα του.

Αναλόγως της κατηγορίας της επικινδυνότητας του όζου θυρεοειδούς για την υπόκρυψη καρκίνου αλλά και του μεγέθους του όζου, αποφασίζεται μια πιο λεπτομερής διερεύνηση της φύσης του όζου, με την πραγματοποίηση παρακέντησηςδια λεπτής βελόνης (FNA),πάντοτε υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση.

Τα ευρήματα της παρακέντησης του όζου θυρεοειδούς ταξινομούνται σύμφωνα μετο διεθνές σύστημαBethesda, και ανάλογα με την κατηγορία του καθορίζεται και η θεραπεία του όζου θυρεοειδούς.

Επομένως, η θεραπευτικήπροσέγγιση των όζωνθυρεοειδούςεξαρτάται κυρίως από την κατηγοριοποίηση του αποτελέσματος της βιοψίας της παρακέντησής τους.

Ποιοι όζοι απαραίτητα οδηγούν σε χειρουργική επέμβαση;

Σε ότι αφορά τους όζους θυρεοειδούς που χαρακτηρίζονται ως καλοήθεις(BethesdaII), δεν απαιτείται κάποια θεραπεία, εκτός από τον επανέλεγχόσε τακτά χρονικά διαστήματα.

Απεναντίας όμως, οι όζοι που ταξινομούνται ως άτυποι (BethesdaIII) χρειάζονται επανάληψητηςπαρακέντησης τους,μετά την παρέλευση ενός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος. Σε κάποιες περιπτώσεις όμως, ενδείκνυται η χειρουργική αφαίρεσή τους.

Για τους όζους που κατηγοριοποιούνται ως ύποπτοι για κακοήθεια (BethesdaV) ή κακοήθεια (BethesdaVI), η χειρουργική θεραπεία (θυρεοειδεκτομή) αποτελεί τηνμοναδική, ολιστική και οριστική θεραπεία.

Η χειρουργική θεραπεία προτείνεται, επίσης, και στους όζους με υποψία θυλακιώδους νεοπλάσματος (BethesdaIV), καθώς επιστημονικές έρευνες έχουν αναδείξει μεγαλύτερο όφελος για τον ασθενή, σε σχέση με τη διενέργεια μοριακού ελέγχου εκ του υλικού της βιοψίας του όζου.

Η χειρουργική θεραπεία έχει, επίσης, απόλυτη ένδειξη πραγματοποίησής της και στις κάτωθι περιπτώσεις:

Ενός ύποπτουόζου στο υπερηχογράφημα κατηγοριοποιημένου ως BethesdaII ή III και συνύπαρξης άλλων παραγόντωνκινδύνου για κακοήθεια (οικογενειακό ιστορικό, ιστορικό ακτινοβολίας του τραχήλου).
Κάθε όζου μεγέθους > 4 εκατοστών
Κάθε όζου το μέγεθος του οποίου αυξάνεται συνεχώς
Οποιουδήποτε όζου προκαλεί τοπικάσυμπτώματα, όπως τοπικό πόνο και αίσθημα πίεσης στο λαιμό.
Κάποιου όζουμεγάλουμεγέθους που ενδέχεται να είναι ορατός και να προκαλεί αισθητικάπροβλήματα.
Κάθε όζου με συνοδό αυξημένη τιμή καλσιτονίνης αίματος.
Κάθε όζου ή όζων που προκαλούν υπερθυρεοειδισμό (τοξικό αδένωμα)
Ενός όζουκυστικήςμορφολογίας που επανεμφανίστηκε μετά από την παρακέντηση διά λεπτής βελόνης.

Εξαιρετικά σημαντικό είναι ότι την αφαίρεση θυρεοειδούς θα πρέπει ιδανικά να την πραγματοποιεί κάποιοςΕξειδικευμένοςΧειρουργός Θυρεοειδούς, ο οποίος διαθέτει την κατάλληλη εκπαίδευση και εμπειρία για την πραγματοποίηση της επέμβασης με απόλυτη ασφάλειαγια τον ασθενή, με τη χρήση των πλέον σύγχρονων επιστημονικών μεθόδων και τεχνικών.