Στις ελληνικές βιομηχανίες, στα ναυπηγεία, στα ενεργειακά έργα, η ίδια φράση ακούγεται όλο και πιο συχνά: «Δεν βρίσκουμε συγκολλητές, σωληνουργούς, μηχανοτεχνίτες».
Ενώ οι ανάγκες της αγοράς αυξάνονται, οι νέοι στρέφονται μαζικά προς θεωρητικά ή διοικητικά επαγγέλματα, αφήνοντας πίσω τους έναν κλάδο που για δεκαετίες υπήρξε η ραχοκοκαλιά της ελληνικής παραγωγής.
Η συρρίκνωση του τεχνικού επαγγέλματος δεν είναι πια στατιστικό φαινόμενο· είναι κοινωνική και βιομηχανική πρόκληση.
Εταιρείες αναζητούν προσωπικό, μεγάλα έργα καθυστερούν, και επαγγέλματα υψηλής εξειδίκευσης —όπως η συγκόλληση— απειλούνται με ελλείψεις που αγγίζουν το κρίσιμο σημείο.
Από τον μάστορα στον “τεχνικό της οθόνης”
Πριν μερικές δεκαετίες, το να γίνει κανείς συγκολλητής ή μηχανοτεχνίτης ήταν τίτλος τιμής. Σήμερα, η κοινωνία ωθεί τα παιδιά σε πανεπιστημιακές σπουδές, παραμερίζοντας την αξία της χειρωνακτικής δεξιότητας.
Το αποτέλεσμα; Η Ελλάδα διαθέτει χιλιάδες πτυχιούχους αλλά λίγους τεχνίτες.
Και όμως, η τεχνική εργασία του 21ου αιώνα δεν έχει καμία σχέση με το παρελθόν.
Ο σύγχρονος συγκολλητής εργάζεται με ψηφιακά μηχανήματα, ρομποτικά συστήματα και τεχνολογίες AR/VR, σε έργα που απαιτούν ακρίβεια μηχανικού και πνεύμα καινοτομίας.
Η απάντηση έρχεται από την εκπαίδευση
Σε αυτή την πραγματικότητα, οργανισμοί όπως το Ελληνικό Ινστιτούτο Συγκολλήσεων (WeldingGreekInstitute – WGI) επιχειρούν να αναστρέψουν την πορεία.
Μέσα από σύγχρονα προγράμματα εκπαίδευσης, πιστοποιήσεις και συνεργασίες με τη βιομηχανία, το Ινστιτούτο προετοιμάζει τη νέα γενιά τεχνικών και μηχανικών, δίνοντάς τους δεξιότητες που ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες της αγοράς.
Το WGI δεν εκπαιδεύει απλώς· διαμορφώνει επαγγελματίες.
Με τη διεθνή αναγνώριση του IIW και του EWF, προσφέρει στους αποφοίτους του τη δυνατότητα να εργαστούν σε όλο τον κόσμο, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στη διατήρηση του τεχνικού ιστού της χώρας.
Η νέα εποχή του τεχνικού επαγγέλματος
Η λύση δεν βρίσκεται μόνο στη ζήτηση, αλλά στη νοοτροπία.
Η τεχνική εκπαίδευση χρειάζεται αναβάθμιση, κύρος και προβολή — γιατί χωρίς τεχνίτες, δεν υπάρχει βιομηχανία, δεν υπάρχει ανάπτυξη.
Το Ελληνικό Ινστιτούτο Συγκολλήσεων επιδιώκει να αλλάξει αυτή την αντίληψη, προβάλλοντας τη συγκόλληση και τα συναφή επαγγέλματα ως σύγχρονες, αξιοπρεπείς και καλά αμειβόμενες επιλογές καριέρας.
Η “μάσκα” του συγκολλητή μπορεί να κρύβει πρόσωπα, αλλά αποκαλύπτει χαρακτήρες: επιμονή, ακρίβεια, δημιουργία.
Και ίσως εκεί βρίσκεται το στοίχημα της επόμενης δεκαετίας — να ξαναδώσουμε στην τεχνική δουλειά το κύρος που της αξίζει.
Γιατί χωρίς χέρια, καμία βιομηχανία δεν προχωρά.
Και χωρίς όραμα, κανένα χέρι δεν πιάνει φωτιά.
