“Fallimento” για τη Βιτσέντζα – Το ιστορικό των υποβιβασμών ομάδων λόγω χρεών στο Ιταλικό ποδαόσφαιρο
Η 18η Ιανουαρίου 2018 θα είναι για πάντα μια θλιβερή ημερομηνία για την Βιτσέντζα, αφού τα δικαστήρια κήρυξαν την πτώχευση της και η ομάδα πλέον θα συνεχίσει για τυπικούς λόγους τις υποχρεώσεις της στη Serie C, με τη νέα διοίκηση που θα προκύψει να έχει όλο τον χρόνο στη διάθεση της για να φροντίσει αυτά που πρέπει και να εγγράψει την ομάδα στη Serie D για την επόμενη σεζόν.
Η όλη διαδικασία, προφανώς, μόνο εύκολη δεν είναι αλλά δεν είναι και πρωτόγνωρη για το ιταλικό ποδόσφαιρο, αφού στο παρελθόν είναι αρκετοί αυτοί που έζησαν κάτι ανάλογο. Ανάμεσα σε αυτές τις ομάδες, ξεχωρίζουν πέντε, οι οποίες έχουν στις τροπαιοθήκες τους πρωταθλήματα, κύπελλα, ευρωπαϊκές κούπες και στις εξέδρες πολύ κόσμο. Κι αυτός ο κόσμος μαζί με την ιστορία που σε τέτοιες περιπτώσεις βοηθάει για να μένει υψηλό το φρόνημα, είναι αυτά που δίνουν την ώθηση για να επανέλθει η ομάδα στον αφρό.
Μπολόνια (1993)
Η Μπολόνια του Τζίτζι Μαϊφρέντι, η ομάδα που έκανε τον κόσμο να τρέμει όπως την αποκαλούσαν οι Ιταλοί, είχε αρχίσει να διαλύεται. Ο υποβιβασμός από τη Serie A στη Serie B ήταν το πρώτο δυνατό χτύπημα και το δεύτερο ήρθε ένα χρόνο μετά. Η σεζόν 1992-93 έκλεισε με τους Ροσομπλού να υποβιβάζονται ξανά, αυτή τη φορά από τη Serie B στη Serie C1, με τα οικονομικά προβλήματα να είναι μεγαλύτερα από ποτέ. Η κορύφωση του δράματος ήρθε στις 19 Ιουνίου 1993, όταν δικαστήριο της πόλης επισημοποίησε την χρεοκοπία της Bologna Calcio 1909, η οποία χρωστούσε 35 εκατ. ευρώ. Οι μετοχές πέρασαν στα χέρια του Τζουζέπε Γκατσόνι, ο οποίος “ίδρυσε” την Bologna FC 1909 και από εκεί και πέρα τα πράγματα πήγαν μόνο καλύτερα για τους Ροσομπλού, οι οποίοι δύο χρόνια μετά ανέβηκαν στη Serie B και ακολούθησε η Serie A, ο Ρομπέρτο Μπάτζιο κλπ.
Φιορεντίνα (2001)
Η κατάκτηση του Coppa Italia το 2001 ήταν μια μεγάλη χαρά για τους τιφόζι αλλά δεν αρκούσε για να γιατρέψει τα προβλήματα της Φιορεντίνα. Με τον πρόεδρο Βιτόριο Τσέκι Γκόρι να καταρρέει, οι οικονομικές υποχρεώσεις άρχισαν να πνίγουν τους Βιόλα, οι οποίοι μπήκαν σε διαδικασία εκκαθάρισης, ή αλλιώς χρεοκοπίας. Η ομάδα βρέθηκε άμεσα στη Serie B και στις 30 Ιουνίου του 2001 ήρθε η επίσημη ανακοίνωση του δικαστηρίου για να σημάνει την… διάλυση. Το νέο ξεκίνημα έγινε με τους Ντιέγκο και Αντρέα Ντέλα Βάλε να μπαίνουν μπροστά και να παίρνουν τον έλεγχο της ομάδας, η οποία ξεκίνησε από το χαμηλότερο πρωτάθλημα (Serie C2). Αυτό, βέβαια, δεν πτόησε σε κάτι τον κόσμο που κατέκλυε σε κάθε ματς το Artemio Franchi, σπρώχνοντας την Florentia Viola, όπως είχε μετονομαστεί, προς την επιστροφή. Οπως… έσπρωξαν και οι αρμόδιες Αρχές, αφού στις 15 Μαΐου 2002 οι Βιόλα ονομάστηκαν ξανά Φιορεντίνα και παράλληλα από την Serie C2 βρέθηκαν κατευθείαν στη Serie B, αφού της… χαρίστηκε μια κατηγορία (Serie C1). Κι αφού βρέθηκε στη Serie B, εκμεταλλεύτηκε την αύξηση των ομάδων της Serie A σε 20 για να επιστρέψει πιο γρήγορα από ό,τι περίμενε κανείς στη μεγάλη κατηγορία.
Νάπολι (2004)
Τα πρώτα χρόνια στη μετά Μαραντόνα εποχή ήταν δύσκολα για τη Νάπολι αλλά τα πολύ δύσκολα θα ήταν αυτά που θα έρχονταν στην πορεία… Μετά τον υποβιβασμό στη Serie B το 2001, οι Παρτενοπέι προσπάθησαν να επανέλθουν άμεσα στη Serie A αλλά τελικά δεν τα κατάφεραν. Στο τέλος του 2003-04 η παραμονή στη Serie B θεωρήθηκε επιτυχία όπως πήγαιναν τα πράγματα, αλλά στα οικονομικά όλα ήταν μια μεγάλη αποτυχία. Η διοίκηση του Κοράντο Φερλαΐνο άφησε πολλά χρέη αυτή του Τζόρτζιο Κορμπέλι, ο οποίος μάλλον δεν βελτίωσε τα πράγματα. Ετσι, στις 30 Ιουλίου 2004, η SSC Napoli 1926 τυπικά έπαψε να υπάρχει αφού κηρύχθηκε χρεοκοπία. Οι Παρτενοπέι βρέθηκαν στη Serie C1 και βασίστηκαν στον κινηματογραφικό παραγωγό Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις, ο οποίος αγόρασε την ονομασία Napoli Soccer και έβαλε μπρος για την σταδιακή αναγέννηση. Δεν ήταν εύκολο, αλλά ο Ντε Λαουρέντις τα κατάφερε και από το 2007 η Νάπολι, η οποία είχε πάντα την μαζική υποστήριξη των οπαδών της, κάνει μόνο βήματα μπρος, έχοντας ως μεγάλο στόχο πλέον την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Του πρώτου ή μάλλον μοναδικού της ιστορίας της χωρίς τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα.
Τορίνο (2005)
Οταν η σεζόν 2004-05 ολοκληρωνόταν, στην Τορίνο πανηγύριζαν την άνοδο στη Serie A και την επιστροφή στα σαλόνια του Calcio έπειτα από απουσία τριών ετών. Τελικά τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ακριβώς έτσι, δυστυχώς για την Γκρανάτα και τους οπαδούς της. Οι αποκαλύψεις για οικονομικές ατασθαλίες της διοίκησης του Ρομέρο Τσιμινέλι φάνηκαν εξαρχής και όντως ήταν σοβαρές, με συνέπεια τα πράγματα να γίνονται όλο και χειρότερα καθώς οι Αρχές έψαχναν τα πάντα. Μέσα σε αυτή την κατάσταση, η ομάδα έφυγε κανονικά για την καλοκαιρινή προετοιμασία της και έπαιξε τα φιλικά της, περιμένοντας τα ευχάριστα νέα που δεν ήρθαν ποτέ. Αντιθέτως, στις 10 Αυγούστου 2005 ήρθε η είδηση-σοκ: Καμία άνοδος λόγω των οικονομικών θεμάτων και επιστροφή στη Serie B. Το κλαμπ πέρασε στην κατοχή του Ουρμπάνο Κάιρο, ο οποίος επανέφερε την ηρεμία, άρχισε να βάζει μια τάξη στα οικονομικά και η Τορίνο επέστρεψε ξανά στη Serie A και τα τελευταία χρόνια ζει και καλά, είτε βγαίνει στην Ευρώπη είτε όχι.
Πάρμα (2015)
Την σεζόν 2013-14 η Πάρμα του Ρομπέρτο Ντοναντόνι έκανε μια εκπληκτική πορεία και κατάφερε στο τέλος να εξασφαλίσει την έξοδο στο Europa League. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει και ότι έπαιξε στην Ευρώπη… Η απόφαση να μην δοθεί άδεια στους Παρμέντσι για να συμμετάσχουν στο Europa League ήταν το πρώτο δυνατό μήνυμα ότι κάτι πάει στραβά και η επιβεβαίωση θα ερχόταν με δραματικό τρόπο στη σεζόν 2014-15. Η ομάδα που κάποτε κατακτούσε ευρωπαϊκούς τίτλους και αγόραζε όποιο αστέρι ήθελε, δεν μπορούσε να προσφέρει ούτε τα ελάχιστα πλέον στους παίκτες της, με συνέπεια η Πάρμα να έχει διαλυθεί πριν καν φτάσει το θέμα στα δικαστήρια. Οταν έφτασε, ακολουθήθηκε η γνωστή διαδικασία. Πτώχευση, διάλυση της ομάδας, ξεκίνημα από τις χαμηλές κατηγορίες, στήριξη του κόσμου, υποστήριξη από τοπικούς επιχειρηματίες, επιστροφή πλέον στη Serie B.
Πηγή: gazzetta.gr