Εν τέλει, τί μένει; Γράφει η Φιορέλα – Μαριάννα Φεράϊ
Κοινοποίηση ειδήσεων
Εν τέλει, τί μένει;
Γράφει η Φιορέλα – Μαριάννα Φεράϊ
Χώματα, σκόνη, αίματα παντού Τι έγινε; Πέθανα; Ή ζω ένα κακό όνειρο;
Η σιωπή έχει ντύσει τον τόπο που η νύχτα έχει καλύψει Κι όμως η γη έχει «σπάσει».
Ξημερώνοντας ο γαλάζιος – απέραντος ουρανός φοράει το μαύρο της συμφοράς.
Η γη πονάει.
Έχασε τα πολύτιμα υπάρχοντά της Κυριαρχεί ο θάνατος Κάτω από τα συντρίμμια θαμμένες ζωές Θαμμένα όνειρα Οι πρωινές παιδικές φωνές έπαψαν να χορεύουν στα αυτιά μου.
Το κουδούνι του σχολείου έπαψε να χτυπά.
Η καθημερινότητα σταμάτησε μονομιάς Ο «θόρυβος» αυτής της εικόνας ουρλιάζει.
Έκλεισα τα μάτια μου Τ’ άνοιξα ξανά…Και τι να αντικρίσω;
Τίποτα δεν άλλαξε! Η πραγματικότητα ήταν ολοσχερώς κατεστραμμένη.
Τελικά, ένα «σας παρακαλώ, βοήθεια», απέμεινε. Αυτό και μόνο αυτό…
Ο πόνος των συνανθρώπων μας που ήρθαν αντιμέτωποι με αυτή την φοβερή και συνάμα οδυνηρή πρόκληση δεν περιγράφεται. Οι προσευχές μας είναι μαζί τους.
