Κωνσταντίνος Δ. Παπακωνσταντίνου: Παράβολα αναβολής στις ποινικές δίκες – Μία ρύθμιση με τρία ερωτήματα
Παράβολα αναβολής στις ποινικές δίκες: Μία ρύθμιση με τρία ερωτήματα.
Ένα ιδιαίτερα σημαντικό νομικό ζήτημα με κοινωνικές προεκτάσεις φαίνεται να προκύπτει, καθώς από δημοσιεύματα ηλεκτρονικών ιστοσελίδων, πληροφορούμαστε ότι προωθείται ρύθμιση στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αναφορικά προς το αίτημα αναβολής λόγω κωλύματος στο πρόσωπο των συνηγόρων των διαδίκων.
Σύμφωνα με την προωθούμενη ρύθμιση, για να συζητηθεί παραδεκτά αίτημα αναβολής σε ποινική δίκη λόγω κωλύματος στο πρόσωπο του δικηγόρου (υπεράσπισης ή υποστήριξης της κατηγορίας) εξαιτίας της συμμετοχής του σε άλλη δίκη, πρέπει προηγουμένως να καταβληθεί παράβολο υπέρ του Ταμείου Χρηματοδότησης Δικαστικών Κτιρίων (ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ.) ως εξής: α)τριακόσια (300) ευρώ για αιτήματα ενώπιον του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου, β)εξακόσια (600) ευρώ για αιτήματα ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου, γ) χίλια διακόσια (1200) ευρώ, για αιτήματα ενώπιον των Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου και των Εφετείων. (πηγή δημοσιευμάτων: dikastiko.gr)
Η επιτάχυνση της ποινικής δίκης και δη των εκκρεμών-σε επίπεδο διαδικασίας επ’ ακροατηρίου- ποινικών δικών, είναι αναγκαία και αποτελεί πάγιο αίτημα τόσο του νομικού κόσμου όσο και των διαδίκων ως άμεσα ενδιαφερομένων από την δικονομική εξέλιξη της υπόθεσής τους.
Ωστόσο, η ενδεχόμενη θέσπιση των ανωτέρω ποσών επί των παραβολών αναβολής στην ποινική δίκη για την περίπτωση που το αίτημα υποβάλλεται λόγω κωλύματος του συνηγόρου που συμμετέχει σε άλλη δίκη, χρήζει προσεκτικού χειρισμού καθότι εγείρονται τρία ουσιαστικά ερωτήματα:
1.- Το ύψος των (παραπάνω) ποσών επί των παραβόλων, εναρμονίζεται με την αρχή της δίκαιης δίκης και με το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ (Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου) σύμφωνα με το οποίο «κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα, όπως η υπόθεση του δικαστεί δικαίως», ειδικά εάν απορριφθεί για οικονομικούς προφανείς λόγους το (συγκεκριμένου είδους) αίτημα αναβολής και ο διάδικος στερηθεί τον συνήγορό του;
2.- Διασφαλίζεται ότι το πιθανό κώλυμα του συνηγόρου για το οποίο ζητείται η αναβολή λόγω συμμετοχής του σε άλλη δίκη, δεν θα καταστεί ένα αναπόφευκτο για τον ίδιο «mea culpa» με δυσμενείς συνέπειες έναντι του εντολέα του σε κάθε επίπεδο και δη σε δεοντολογικό, όταν ο εντολέας δεν θα μπορεί να καταβάλει το αντίστοιχο παράβολο αναβολής;
3.- Θα εξυπηρετείται δικονομικά η συνταγματική αρχή της αναλογικότητας μεταξύ μέτρου και σκοπού; Υπενθυμίζεται (αντιπαραβολικά) ότι στην Αιτιολογική Έκθεση του Ν.4446/2016 για την θέσπιση των παραβόλων («αναβολόσημων») στην πολιτική και στην διοικητική δίκη, αναφέρεται ότι: «Με το τελευταίο µέτρο επιδιώκεται περαιτέρω η επιτάχυνση στην απονοµή της δικαιοσύνης, χωρίς την προσφυγή σε µια οριζόντια, γενική οικονοµική επιβάρυνση επί των εισαγωγικών της δίκης ενδίκων βοηθηµάτων. Το µέτρο αυτό έχει σε κάθε περίπτωση διπλή λειτουργία: αφενός εξισορροπητική ως προς τα έξοδα που δηµιουργούνται από την εν λόγω διαδικαστική πράξη που οδηγεί στη διατήρηση των υποθέσεων σε εκκρεµότητα και στην επιβάρυνση της λειτουργίας των δικαστικών θεσµών, και αφετέρου προληπτική ως προς την υποβολή παρελκυστικών αιτηµάτων αναβολής»
Η συνέχεια αναμένεται αδιαμφισβήτητα ενδιαφέρουσα. Οψόμεθα
Κωνσταντίνος Δ. Παπακωνσταντίνου
Δικηγόρος Κορίνθου
