Πε. Απρ 18th, 2024

Δείτε απο drone το πλοίο – “φάντασμα” της Λακωνίας που έγινε τουριστικό αξιοθέατο

Κοινοποίηση ειδήσεων

Είναι γνωστό από τα αρχαία χρόνια ότι ο χρόνος (=Κρόνος) “τρώει τα παιδιά του” δηλαδή τους ανθρώπους. Ωστόσο στη φύση μεταξύ άλλων, δημιουργεί και μαγευτικά τοπία, όπως αυτό που βρίσκεται στη Λακωνία, λίγα χιλιόμετρα έξω από το Γύθειο και δεν είναι άλλο από το πλοίο “Δημήτριος”, το οποίο για δεκαετίες.

Η ιστορία του πλοίου

Το μικρό φορτηγό «Δημήτριος», Ν. Πειραιά 2707, βρίσκεται προσαραγμένο σε απόσταση περίπου 5 χιλιομέτρων από το Γύθειο, στην παραλία της Σελινίτσας (περιοχή Βαλτάκι, στον δήμο Ευρώτα) από τις 23 Δεκεμβρίου 1981.

Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής, το φορτηγό «Δημήτριος» εγκαταλείφθηκε από τους ιδιοκτήτες του (αδελφοί Μολλάρη 76,75% και αδελφοί Ματσινού 23,25%), καθώς οικονομικά προβλήματα της εταιρείας τους, αλλά και μηχανικές βλάβες στο πλοίο, το ανάγκασαν να ακινητοποιηθεί.

Το πλοίο είχε καταπλεύσει εκτάκτως στο Γύθειο την 4η Δεκεμβρίου 1980, λόγω ασθένειας του πλοιάρχου και της ανάγκης εισαγωγής του σε νοσοκομείο. Εως τον Ιούνιο του 1981 το σκάφος εξακολουθούσε να παραμένει στην ίδια θέση, αλλά οι πλοιοκτήτες ειδοποιήθηκαν από τη λιμενική αρχή ότι το σκάφος κατέστη επικίνδυνο καθώς είχε πάρει κλίση προς τα δεξιά από την εισροή υδάτων στα κύτη του. Από τη λιμενική αρχή ζητήθηκε η μετακίνηση του σκάφους εκτός λιμένα, σε ασφαλές αγκυροβόλιο.

Ωστόσο, δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση από τους πλοιοκτήτες έως τις 9 Νοεμβρίου 1981. Τελικά, το πλοίο έγινε έρμαιο των δυσμενών καιρικών συνθηκών και παρασύρθηκε από το αγκυροβόλιό του. Η τελική θέση του, την οποία και πάλι αποφάσισαν οι καιρικές συνθήκες στις 23 Δεκεμβρίου 1981, είναι η σημερινή στην παραλία Σελινίτσας, βορειοανατολικά του Γυθείου.

 

Τα χαρακτηριστικά του πλοίου 

Στο βιβλίο του αείμνηστου επίτιμου αρχηγού του Λιμενικού Σώματος Χρήστου Ντούνη «Τα ναυάγια στις ελληνικές θάλασσες» διαβάζουμε ότι το «Δημήτριος» (πρώην Klintholm) ήταν χωρητικότητας 965 κόρων και μήκους 67 μέτρων, που είχε ναυπηγηθεί το 1950, καθώς και ότι ήταν «ιδιοκτησίας των αδελφών Μολλάρη κατά 76,75% και των αδελφών Ματσινού κατά 23,25%».

Οταν το πλοίο ονομαζόταν ακόμα Klintholm