ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ Ν. ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ

Κάθε συνδικαλιστική έκφραση των φροντιστών ζητάει μόνιμα και από όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις να μην αποκαλεί τα φροντιστήρια «παραπαιδεία».

Αυτό είναι ένα πάγιο αίτημα των φροντιστών το οποίο θέτουμε για λόγους αρχής και σε εσάς, ώστε να ληφθεί υπόψη. Στα επιμέρους θέματα που απασχολούν τον κλάδο έχουμε να επισημάνουμε τα εξής:

1. Τη λειτουργία των επιχειρήσεων μας τις Κυριακές. Οι επιχειρήσεις μας λόγω των υπηρεσιών που παρέχουν παραδοσιακά λειτουργούσαν και τις Κυριακές. Θεωρούμε αδιανόητο την ώρα που το μέτρο της κυριακάτικης λειτουργίας επεκτείνεται (κακώς) σε επιχειρήσεις που δε χρειάζεται να αφαιρείται το δικαίωμα αυτό από επιχειρήσεις που παραδοσιακά λειτουργούν Κυριακές.
2. Το ωράριο των 21 ωρών εργασίας. Κατανοούμε ότι ως εκπαιδευτικές επιχειρήσεις δεν είναι δυνατόν να έχουμε το ωράριο των άλλων εμπορικών επιχειρήσεων. Διεκδικούμε όμως τις 30 ώρες εργασίας, όπως άλλωστε ισχύει και για το δημόσιο σχολείο.
3. Το θέμα της ανανέωσης της άδειας λειτουργίας των επιχειρήσεων μας ανά διετία! Οι επιχειρήσεις μας δεν είναι επιχειρήσεις αυξημένου υγειονομικού ενδιαφέροντος, ώστε να υπόκεινται σε αυτήν τη διαδικασία. πόσο μάλλον που απαιτείται φυσικά ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα κάθε φορά.
4. Η απαγόρευση παροχής των υπηρεσιών μας σε μαθητές δημοτικού. Ενώ το δικαίωμα το έχουν τα Φροντιστήρια Ξένων Γλωσσών, δεν το έχουν αντίστοιχα οι δικές μας επιχειρήσεις και μάλιστα γίνονται και στόχος επιθέσεων από την πλευρά του Υπουργείου Παιδείας. Η συγκεκριμένη δραστηριότητα είναι ιδιαίτερα σημαντική γιατί βοηθάει οικογένειες που δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τα παιδιά τους να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του σχολείου (μετανάστες, εργαζόμενοι γονείς, κ.τ.λ).
5. Το τεράστιο θέμα του αθέμιτου ανταγωνισμού από τους διορισμένους συναδέλφους, θέμα που στην επαρχία παίρνει δραματικές διαστάσεις. Δεν είναι δυνατόν να παραδίδουν χωρίς κανέναν φραγμό ιδιαίτερα μαθήματα πολλοί διορισμένοι συνάδελφοι εντελώς παράνομα και να μην ασχολείται η πολιτεία αποφασιστικά για την πάταξη αυτού του φαινομένου. Η άλλη διάσταση του ζητήματος είναι τα οικοδιδασκαλεία και οι χιλιάδες συνάδελφοι(;) που παραδίδουν μαθήματα χωρίς κανείς να μπορεί να ελέγξει αν είναι έστω κάτοχοι πτυχίων. Δε αναφερόμαστε καν στο σκάνδαλο της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής. Απαιτείται άμεσα η κατάρτιση του μητρώου όσων δικαιούνται να παρέχουν μαθήματα και η ρύθμιση της λειτουργίας των οικοδιδασκαλείων.
6. Η συμμετοχή μας στην ενισχυτική εκπαίδευση. Οι επιχειρήσεις μας είναι έτοιμες να προσφέρουν τη βοήθεια που χρειάζεται στους οικονομικά ασθενέστερους με ευελιξία και συνεχή αξιολόγηση. Η παροχή κουπονιού ενισχυτικής σε κάθε μαθητή που το έχει ανάγκη θα του επέτρεπε να διαλέξει το φροντιστήριο της επιλογής του ή και όποια άλλη  λύση γενικότερα μπορεί να θεσπίσει η πολιτεία.  Θεωρούμε όμως αδιανόητο αδειοδοτημένες δομές, όπως είναι οι επιχειρήσεις μας, να μην έχουν το δικαίωμα συμμετοχής σε αυτήν τη διαδικασία.
7. Ο αποκλεισμός των επιχειρήσεων μας από τα περισσότερα προγράμματα ΕΣΠΑ.
8. Ως τελευταίο σημείο δεν μπορεί παρά να επισημάνουμε τη φοροεπιδρομή που υφίστανται οι επιχειρήσεις μας την τελευταία οκταετία, που οδηγεί σε κατάσταση ασφυξίας τους συναδέλφους (όσους δηλαδή δεν έχει οδηγήσει σε λουκέτο) και ευνοεί την επέκταση των μεγάλων ομίλων που καμία σχέση δεν έχουν με το μικρομεσαίο φροντιστή-δάσκαλο που αγωνίζεται για να βοηθήσει στη μόρφωση και την εκπαίδευση παιδιών λαϊκών οικογενειών ως επί το πλείστον (οι πλούσιοι κάνουν ιδιαίτερα και πηγαίνουν στα ιδιωτικά σχολεία).