Πα. Μάι 3rd, 2024

Γιώργος Παπασταμόπουλος: Η κυρά Τούλα – Η μάνα μας!

Κοινοποίηση ειδήσεων

Να σας συστήσω το “σπουργιτάκι” μας, όπως την βάφτισαν οι νοσηλεύτριες της παθολογικής! Η κυρά Τούλα. Η μάνα μας! Η γλυκούλα μας! Το σπουργιτάκι μας λοιπόν σήμερα αποφάσισε πως ήρθε η ωρα για ενα ταξίδι στην σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού.. Γέμισε την βαλίτσα της με τα χρόνια της, με παρα πολύ αγάπη, με πάρα πολλά χαμόγελα, και αναχώρησε στις 12μμ.Μπορω να κρατήσω πάρα πολλά απο το σπουργιτάκι μας. Την μάνα μας.

Δυο ενδεικτικά του χαρακτήρα της θα μεταφέρω..Χριστούγεννα Δεκαετία ’80 Τραπεζι μεσημεριανό η μάνα, η αδελφή μου και εγώ.

Στην γειτονιά είχαμε εναν κύριο ηλικιωμένο σχετικά, με νοητική στέρηση, που η οικογένειά του τον είχαν και έμενε σε ενα καλύβι παρά το ότι διέθεταν και σπίτι και χρήματα..Καποια στιγμή μας κοιτάει η μάνα και μας λέει..”Μωρέ παιδιά εκείνος ο έρμος ο Νίκος τέτοια μέρα και θα ειναι μόνος του..”. Σταματήσαμε και οι τρεις μας. Και συνεχίζει.. “Να του πούμε να έρθει να φάμε όλοι μαζί;” “Ναι βρε μάνα!!!” “Πας Γιώργο να του πεις;” Και αφου πηγα τον έφερα στο σπίτι μας, έβαλε τα κλάματα ο “έρμος” ο Νίκος γιατι συγκινήθηκε… Αλλα όμως πιστέψτε με ηταν τα πιο όμορφα Χριστούγεννα! Και φάγαμε, και ήπιαμε, και ωραία περάσαμε. Και ο Νίκος πολύ το χάρηκε!Εκδρομή σε μοναστήρι με πούλμαν Δεκαετία ’90Δεν συνήθιζε τέτοιες εκδρομές, αλλα εγω και η αδελφή μου την πιέζαμε για να φεύγει με παρέα να ξεσκάσει λίγο.

Πήγε λοιπόν σε κάποιο μοναστήρι (δεν θυμάμαι σε ποιο) και νωρίς το βράδυ είχε επιστρέψει. Μπαίνω στο σπίτι και αρχίζουμε την κουβέντα. Πως τα περάσατε και τέτοια..”Ααα!” Λεει κάποια στιγμή. “Πηρα και κάτι απο το μοναστήρι. Περίμενε να στο φερω να το δεις”Παει στο σαλονι και μου φέρνει ενα ξύλινο ελεφαντάκι. Αυτα που πουλάνε Νιγηριανοί!!!! Βαζω τα γέλια εγω, και της λέω..”Καλα ρε μάνα… σε μοναστήρι πήγες. Ελεφαντάκι αγόρασες;;;””Μωρέ τα έβλεπα εκείνα τα μαυρούλια στον ήλιο που στέκονταν για να πουλήσουν κάτι, και τα λυπήθηκα.. Τι να κάνουν και αυτά τα έρημα””Μπράβο ρε μάνα. Καλα έκανες”

Στην φωτογραφία οταν πλέον η άνοια ειχε κανει την εμφάνιση της. “Καλα ρε μάνα … Που την βρήκες αυτή την μπλούζα;””Ποια; Αυτή ; αααα ! Αυτή την εχω απο παλιά απο το Κοκκώνι. Δεν ειναι ωραία;”Ενας υπέροχος άνθρωπος ηταν η γλυκούλα μας. Και εμεις περήφανοι που ηταν μάνα μας.Γεια σου “ματάκια μου”.

Η κηδεία της θα γίνει αύριο στις 12μμ στο νεκροταφείο του Λεχαίου.

Τα βαθύτατα συλλυπητήριά μου σε εσάς και την οικογένειά σας.