Η ΕΞΟΔΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ – Γράφει η Κατερίνα Αντωνοπούλου-Ρούκη
της Κατερίνας Αντωνοπούλου-Ρούκη.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1826, Η ΑΣΥΛΛΗΠΤΑ ΗΡΩΙΚΗ ΕΞΟΔΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ, ΑΦΗΣΕ Α Φ Ω Ν Ο ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΤΟΤΕ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΤΟΝ ΗΡΩΙΣΜΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ ΤΟΥ!!!
ΣΗΜΕΡΑ 10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021, 195 χρόνια μετά, ΤΙΜΟΥΜΕ τη ΜΝΗΜΗ των ΗΡΩΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ της Ιερής Πόλης του Μεσολογγίου ως άλλοι ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ…«ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ» στα σπίτια μας, όχι από τον στρατό του Κιουταχή και του Ιμπραήμ, αλλά από έναν αόρατο εχθρό, τον ιό COVID-19. Το βράδυ της 10ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1826, 10.500 Μεσολογγίτες μετά από ένα χρόνο τουρκικής πολιορκίας αποφασίζουν αντί να παραδοθούν στον κατακτητή να δώσουν μια τελευταία μάχη, την μάχη για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ… Ο ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ εμπνέεται και γράφει τους ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΥΣ.
Είναι Απρίλιος του 1826. Οι Τούρκοι πολιορκούν το Μεσολόγγι. Οι κάτοικοι αρνούνται να παραδοθούν. Περνάνε φρικτές στιγμές. Yποφέρουν από πείνα και αρρώστιες. Κι είναι άνοιξη. Η φύση, γεμάτη ζωή, είναι σαν να θέλει να παρασύρει τους πολιορκημένους με την ομορφιά της. Οι πολιορκημένοι όμως βάζουν το χρέος για την πατρίδα πάνω από τη ζωή τους. «Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει·λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι η μάνα το ζηλεύει.Τα μάτια η πείνα εμαύρισε· στα μάτια η μάνα μνέει·στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει:«Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ’ έχω ’γω στο χέρι;Οπού συ μου ’γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει». «Μένουν οἱ Μάρτυρες μὲ τὰ μάτια προσηλωμένα εἰς τὴν ἀνατολή, νὰ φέξῃ γιὰ νὰ βγοῦνε στὸ γιουρούσι, καὶ ἡ φοβερὴ αὐγή.Μνήσθητι, Κύριε, -εἶναι κοντά· Μνήσθητι, Κύριε, ἐφάνη!ἐπάψαν τὰ φιλιὰ στὴ γῆ . . . . . . . .Στὰ στήθια καὶ στὸ πρόσωπο, στὰ χέρια καὶ στὰ πόδια.Μιὰ φούχτα χῶμα νὰ κρατῶ καὶ νὰ σωθῶ μ᾿ ἐκεῖνο.Ἰδού, σεισμὸς καὶ βροντισμός, κι ἐβάστουναν ἀκόμα,ποὺ ὁ κύκλος φθάνει ὁ φοβερὸς μὲ τὸν ἀφρὸ στὸ στόμα·κι ἐσκίστη ἀμέσως, κι ἔβαλε στῆς Μάνας τὰ ποδάρια,τῆς πείνας καὶ τοῦ . . . . . . . τὰ λίγα ἀπομεινάρια·τ᾿ ἀπομεινάρια ἀνέγγιαγα καὶ κατατρομασμένα,τὰ γόνατα καὶ τὰ σπαθιὰ τὰ ῾ματοκυλισμένα. Καὶ βλέπω πέρα τὰ παιδιὰ καὶ τὲς ἀντρογυναῖκεςγύρου στὴ φλόγα π᾿ ἄναψαν, καὶ θλιβερὰ τὴ θρέψανμ᾿ ἀγαπημένα πράματα καὶ μὲ σεμνὰ κρεβάτια,ἀκίνητες, ἀστέναχτες, δίχως νὰ ρίξουν δάκρυ·καὶ γγιζ᾿ ἡ σπίθα τὰ μαλλιὰ καὶ τὰ λιωμένα ροῦχα.Γλήγορα, στάχτη, νὰ φανεῖς, οἱ φοῦχτες νὰ γιομίσουν. Εἶν᾿ ἕτοιμα στὴν ἄσπονδη πλημύρα τῶν ἁρμάτωνδρόμο νὰ σχίσουν τὰ σπαθιά, κι ἐλεύθεροι νὰ μείνουνἐκεῖθε μὲ τοὺς ἀδελφούς, ἐδῶθε μὲ τὸ χάρο».
Η ΕΞΟΔΟΣ του ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ εμπνέει πολλούς Ποιητές Παγκόσμιας αίγλης, όπως τον Ουγκώ, τον Γκαίτε κ.ά. οι οποίοι αφιέρωσαν στίχους σε αυτήν την ηρωική πράξη που έμεινε στην Ιστορία. Ο αγώνας των υπερασπιστών του Μεσολογγίου, συμβολίζει την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και τον ΗΡΩΙΣΜΟ και απαθανατίστηκε στους εξαιρετικούς πίνακες του Ντελακρουά, του Ντελανσάκ, του Βρυζάκη κ.ά. Η ηρωική έξοδος των Μεσολογγιτών το 1826 και ο θάνατος του αγαπημένου του Λόρδου Μπάιρον στο Μεσολόγγι συγκλονίζουν τον Ντελακρουά. Ζωγραφίζει τον εντυπωσιακό πίνακα, με τίτλο «Η ΕΛΛΑΔΑ ΞΕΨΥΧΩΝΤΑΣ ΣΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ» και τον εκθέτει στην γκαλερί Λεμπρέν «προς όφελος των Ελλήνων». Η ηρωική Ελλάδα παρουσιάζεται απελπισμένη να στέκεται πάνω στα πτώματα των αγωνιστών και πίσω της να στέκεται ο εχθρός που υψώνει τη σημαία.
Οι ΕΞΟΔΙΤΕΣ του ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ μας διδάσκουν: Ότι αν και πολιορκημένος, μπορείς να είσαι ο πιο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ… Ότι ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ, ΟΛΑ ΚΑΤΑΚΤΩΝΤΑΙ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΘΥΣΙΕΣ… Κι ότι ο πόθος για την ΛΕΥΤΕΡΙΑ, ΑΨΗΦΑ ακόμη και τον ΘΑΝΑΤΟ. Το ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΖΕΙ και ΘΑ ΖΕΙ…, όσο το ζήτημα για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ μία ρητορική επιταγή, αλλά ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ…, και αν χρειαστεί ΠΑΡΑΤΟΛΜΟΣ ΑΓΩΝΑΣ… αρκεί στη μνήμη όλων μας και στα αυτιά μας να μην ξεθωριάσουν τα λόγια του Κ. Κρυστάλλη: «ΣΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΕΦΑΓΑΝ ΜΠΑΡΟΥΤΙ ΓΙΑ ΨΩΜΙ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΝ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ, ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΤΙΜΗ…!!!» ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ & ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ !!!
