Οσία Ματρώνα: Τιμάται σήμερα η τυφλή Αγία της Ρωσίας – Συγκλονιστικές οι προφητείες της
Η Αγία Ματρώνα γεννήθηκε το 1881 μ.Χ. στην Ρωσία. Οι γονείς της, επειδή ήταν φτωχοί, σκέφθηκαν να δώσουν το παιδί στο ορφανοτροφείο.Όμως η μητέρα αρνήθηκε, διότι έλαβε σημείο από τον Θεό.
Η Αγία γεννήθηκε τυφλή. Στη βάπτισή της σχηματίσθηκε πάνω από την κολυμβήθρα ένα ανάλαφρο σύννεφο που ανέδιδε ευωδία. Φανέρωνε κι αυτό την πνευματική πρόοδο που θα είχε η Αγία.
Μετά τη Ρωσική Επανάσταση του 1917, η ίδια και η φίλη της Λυδία Γιάνκοβα έγιναν άστεγοι αγρότες, που εγκατέλειψαν τα χωριά τους για να βρουν εργασία και φαγητό στις μεγαλύτερες πόλεις. Μέχρι το 1925, η Ματρόνα μετακόμισε στη Μόσχα, ενδεχομένως ακολουθώντας τα δύο αδέλφια της και διήγε μία περιπλανώμενη ζωή, βρίσκοντας καταφύγιο με φίλους και συγγενείς σε σπίτια, διαμερίσματα και υπόγεια. Δεν μπορούσε να μείνει με τους δύο αδελφούς της, που ήταν και οι δύο κομμουνιστές, γιατί η Ματρόνα ασκούσε την Ρωσική Ορθόδοξη πίστη.
Οι προφητείες της ήταν μοναδικές, ενώ έχουν καταγραφεί πολλές μαρτυρίες θαυμάτων της.
Σε μία εποχή που άλλοι θρησκευόμενοι απεστάλησαν στα Γκουλάγκ ή σε εξορία για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, κανείς δεν είπε κάτι για τη θέση της Ματρόνας. Οι άνθρωποι συνέχισαν να έρχονται στη Ματρόνα για συμβουλές και βοήθεια για τα προβλήματά τους.
Μία ιστορία, που σχετίζεται με τη βιογράφο της, Ζινάιντα Ζντάνοβα, λέει ότι η Ματρόνα δήλωσε στη μητέρα τής Ζινάιντα, την Ευδοκία, ότι θα παντρευτεί έναν όμορφο ευγενή. Η Ευδοκία μετακόμισε στη Μόσχα και έγινε μαγείρισσα στο σπίτι ενός πλούσιου ευγενή, του οποίου ο γιος, ο Βλαντιμίρ, ήταν αρραβωνιασμένος με κάποια Σούχοβα. Λίγο αργότερα ο Βλαντιμίρ λέγεται, ότι είχε ένα όνειρο, στο οποίο μία φωνή του είπε να παντρευτεί μία γυναίκα με το όνομα Ευδοκία. Το επόμενο πρωί ρώτησε, αν υπήρχε μία τέτοια γυναίκα στο νοικοκυριό, τη γνώρισε και σχεδόν λιποθύμησε. Αργότερα, στάλθηκε για κατάρτιση στο Περμ με την Ευδοκία και η Ζινάιντα γεννήθηκε λίγο αργότερα.
Σε ένα άλλο από τα αναφερόμενα θαύματά της, βοήθησε έναν φοιτητή κολεγίου αρχιτεκτονικής να αναθεωρήσει ένα έγγραφο, που απαιτείτο για αποφοίτηση, περιγράφοντας λεπτομερώς μερικά από τα σπουδαία αρχιτεκτονικά επιτεύγματα στη Φλωρεντία και τη Ρώμη, συμπεριλαμβανομένου του Παλάτσο Πίττι.
Η Άννα Βιμπόρνοβα θυμάται… «Επισκέφθηκα την Αγία Ματρώνα τις μέρες της Μεγάλης Σαρακοστής, λίγο πριν πεθάνει.
– Μη φοβάσαι μου λέει, δεν θα ξαναγίνει σύντομα πόλεμος. Θα ξαπλώσουμε έτσι, και θα σηκωθούμε «αλλιώς»…
– Πως αλλιώς; την ρωτάω.
– Να,-μου λέει- θα γυρίσουμε στο «ξύλινο»…
– Μάτουσκα, της λέω, τι σημαίνει το «ξύλινο»;
– Ξύλινο αλέτρι μου λέει, με αυτό θα δουλεύουμε τότε…
– Καί που θα πάνε τα τρακτέρ που τώρα έχουμε;…»
– Ω, λέει, άσε τα τρακτέρ… Θα δουλεύει τότε το αλέτρι το ξύλινο, και η ζωή θα είναι καλή. Όμως, ακόμη δεν φτάσαμε μέχρι αυτούς τους καιρούς. Εσύ όμως, δεν θα πεθάνεις μέχρι τότε, και θα τα δεις όλα αυτά. Η επαναφορά του ξύλινου αρότρου στην ζωή μας (και εφ΄ όσον βρεθούνε ζώα να τα σύρουν), θα ισοπεδώσει την ανθρώπινη αλαζονεία της εποχής μας… Εάν δεν βρεθούνε ζωντανά πολύ φοβάμαι ότι θα τα σύρουμε εμείς για να μη πεθάνουμε από την πείνα. Πόλεμος (συμπλήρωσε) δεν θα ξαναγίνει (με τον τρόπο που μέχρι τώρα ξέρουμε…) Χωρίς… πόλεμο θα πεθάνετε όλοι. Θα πέσουν πολλά θύματα. Όλοι οι νεκροί, θα ξαπλώσετε επάνω στην γη….
Θα σας πω και κάτι άλλο, Αποβραδίς, όλα θα είναι (όρθια και καλά) πάνω στην γη, και όταν θα σηκωθείτε το άλλο πρωί, όλα θα μπουν (θα ταφούν) μέσα στην γη. Χωρίς «πόλεμο».
«Πως σας λυπάμαι, όσους τους έσχατους καιρούς θα ζήσετε. Η ζωή θα γίνεται όλο χειρότερη. Τελικά θα έλθει καιρός που θα βάλουν μπροστά σας τον ΣΤΑΥΡΟ και το ΨΩΜΙ και θα σας πούν «Διαλέξετε!».
Θα διαλέξουμε τον Σταυρό, της έλεγαν, αλλά πως θα μπορέσουμε να ζήσουμε;
-«Ε, θα κάνουμε προσευχή, θα πλάσουμε βώλους λίγο χωματάκι, θα προσευχηθούμε στον Θεό, θα φάμε και θα χορτάσουμε! » αποκρινόταν προφητικά η Αγία Ματρώνα, ενώ αλλού έλεγε:
«Θα πάρετε χώμα, θα κάνετε κουλουράκια, θα τα σταυρώνετε, και θα είναι σαν ψωμί!»
Ο Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης, ό μεγάλος αυτός Άγιος της Ορθοδόξου Ρωσικής Εκκλησίας, όταν συνάντησε για πρώτη φορά την άγνωστή του τότε, 14χρονη τυφλή Ματρώνα μέσα στον κατάμεστο από κόσμο ναό τού Αγίου Ανδρέα, είπε γι΄ αυτήν, τα παρακάτω λόγια,
«Έλα, Ματρώνουσκα, έλα… Ιδού έρχεται ή αντικαταστάτριά μου, ό Όγδοος στύλος της Ρωσίας» μιλώντας προφητικά, για την ιδιαίτερη αποστολή της Ματρώνας στον Ρωσικό λαό και στα μετέπειτα χρόνια των διωγμών πού έβλεπε να έρχονται…
Προέβλεψε την Γερμανική εισβολή στην Ρωσία, αλλά μίλησε και για έναν άλλο, μετέπειτα πόλεμο, πού θα σκοτώσει εκατομμύρια ανθρώπους, μέσα σε μία νύχτα…
Σε μικρή ακόμη ηλικία προείπε την επανάσταση τού 1917 πού έγινε χρόνια αργότερα, λέγοντας.
«Θα ληστεύουν και θα αφανίζουν τις Εκκλησίες, θα αρπάζουν τα εδάφη και θα τα μοιράζουν άπληστα μεταξύ τους, καταδιώκοντας όλους χωρίς εξαίρεση…»
Ζήτησε μία φορά από την μητέρα της ένα φτερό μεγάλο. Το μάδησε, και δείχνοντάς το στην μητέρα της, της είπε,
«Βλέπεις μαμά, αυτό το φτεράκι;
Και τί να δώ παιδάκι μου, αφού το χεις μαδήσει;
Έτσι μητέρα, θα μαδήσουν σε λίγο, και τον πατερούλη μας τον Τσάρο…»
Η μητέρα της φοβήθηκε, όμως σε λίγο καιρό ή προφητεία βγήκε σωστή και ό Τσάρος οδηγήθηκε στην εκτέλεση…
Δεκάδες ασθενείς περνούσαν καθημερινά από το σπίτι της και οι περισσότεροι, έχοντας πίστη, γίνονταν καλά…
Ο Άγιος Θεός της αποκάλυψε πως πλησίαζε η ημέρα της εξόδου της από τον μάταιο τούτο κόσμο. Τρεις ημέρες πριν την κοίμησή της, έδωσε οδηγίες για την εξόδιο ακολουθία της και τον ενταφιασμό της. Η Οσία Ματρώνα κοιμήθηκε με ειρήνη το 1952 μ.Χ. και ενταφιάσθηκε στο κοιμητήριο της μονής του Δανιήλ .
Μετά το θάνατό της το 1952, ο τάφος της έγινε τόπος προσκυνήματος.
Έχει πρόσφατα αγιοποιηθεί από την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία.
Τα κατάλοιπά της βρίσκονται τώρα στην Εκκλησία του Προστατευτικού Πέπλου της Παναγίας στη Μονή Μεσολάβησης της Μόσχας. Οι ουρές των ανθρώπων που περιμένουν να επισκεφτούν τον τάφο της, αναφέρεται, ότι είναι τακτικά αρκετά μεγάλες. Συχνά χρειάζονται τρεις ή τέσσερις ώρες για να κάνουν σύντομη επίσκεψη στον τάφο.
Η μνήμη της τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 2 Μαΐου.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α’.
Ἀδιάσειστον στῦλον Ῥωσίας ὄγδοον, τὴν στερουμένην ὀμμάτων ἐκ γενετῆς, εὐλαβῶς ἀνυμνήσωμεν Ματρώναν τὴν ἀοίδιμον, ὡς σκεῦος θείων δωρεῶν καὶ ἀγάπης ἀκραιφνοῦς πρὸς πάντας ἐμπεριστάτους βοῶντες σκέδασον ζόφον παθῶν ἡμῶν φωτὶ σῆς χάριτος.
Με πληροφορίες από: wikipedia, dogma.gr
