«Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι, ἐν σοὶ Παρθένε ἄχραντε» “Εκκωφαντικά” υμνεί την Κοίμηση της Θεοτόκου η Αρχαία Κόρινθος
Αδιαμφισβήτητα η Κοίμηση και εις τους Ουρανούς Μετάσταση της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας αποτελεί την κορυφαία Θεομητορική εορτή του εκκλησιαστικού έτους και κάθε χρόνο οι απανταχού Ορθόδοξοι Χριστιανοί τιμούν το Πανάγιο πρόσωπό Της με τη δέουσα λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια.
Το πένθος των Αγίων Αποστόλων και όλων των Χριστιανών επισκιάζεται από το χαρμόσυνο μήνυμα της Νίκης επί του Θανάτου, ένα μήνυμα εκκωφαντικό και πανηγυρικό που ηχεί σε κάθε Ορθόδοξο τόπο λατρείας, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Σε έναν τέτοιο αγιασμένο τόπο είχα φέτος την ευλογία να παρευρεθώ και να εορτάσω το Πάσχα του Καλοκαιριού και ο τόπος αυτός δεν είναι άλλος από την Αρχαία Κόρινθο.
Είχα δε την ευκαιρία να ζήσω αυτήν την εμπειρία από την πρώτη παράκληση προς τιμήν της Θεοτόκου έως και την Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία το πρωί της κυριωνύμου ημέρας της εορτής, Τετάρτη 15 Αυγούστου, στον πανηγυρίζοντα Ι.Ν Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αρχαίας Κορίνθου και τα συναισθήματα που με κατακλύζουν είναι μοναδικά έχοντας ως βίωμα την απέραντη δοξολογία των πιστών προς το πρόσωπό Της αυτές τις άγιες και μοναδικές ημέρες. Εξέχουσα θέση στην καρδιά και στην μνήμη μου κατέχει ωστόσο η Προεόρτιος Αγρυπνία που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της 13ης Αυγούστου, ημέρα Δευτέρα, στον προαύλιο χώρο του ιστορικού Προσκυνηματικού Ι.Ν των Αγίων και Θαυματουργών Αναργύρων Κοσμά & Δαμιανού Αρχαίας Κορίνθου έπειτα από πρωτοβουλία των Εφημέριων της Ενορίας Αρχαίας Κορίνθου, πατέρων Πέτρου Τζέκου και Νικολάου Πολύζου, με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κορίνθου κ.κ. Διονυσίου.
Από την 8η μετά μεσημβρίας άρχιζαν να καταφθάνουν ευλαβικά εκατοντάδες προσκυνητές, όχι μόνο ευσεβείς ενορίτες της Αρχαίας Κορίνθου αλλά άνθρωποι από όλη την Κορινθία, για να τιμήσουν το Πανάγιο σκήνωμα της Θεοτόκου και να
προσευχηθούν στην Μεσίτρια, στην Βασίλισσα των Αγγέλων. Τα συναισθήματα μοναδικά και ποικίλα, καθιστώντας δύσκολη την περιγραφή της κατάνυξης και της συγκίνησης που ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα μικρών και μεγάλων. Η πλούσια φύση που συντροφεύει τον Ναό περιστοίχιζε το Άγιο σκήνωμα της Θεοτόκου και ο έναστρος ουρανός φώτιζε την Πλατυτέρα των Ουρανών, την <<Σκέπη του κόσμου>> που προσφέρει χαρά, ανακούφιση και ελπίδα. Οι θαυμάσιοι
εκκλησιαστικοί ύμνοι, αριστουργήματα της Βυζαντινής Υμνολογίας, που ακούστηκαν κατά τον Εσπερινό, την Παράκληση, τον Όρθρο και την Θεία Λειτουργία σε καθιστούσαν συνταξιδιώτη του Αποστόλου των Εθνών Παύλου, που ευλόγησε την γη αυτή με την παρουσία του, στην πορεία τους προς την Γεσθημανή, στο <<Άγιον Τέμενος>> της Θεοτόκου. Ρίγη συγκίνησης κατέκλυσαν τους πιστούς όταν με μία φωνή μαζί με τους ιερείς και τους ιεροψάλτες, έψαλαν τα Εγκώμια της Θεοτόκου, κατανοώντας ότι η Μητέρα του Θεού παρέδωσε το Πανάγιο Πνεύμα της στα χέρια του Υιού και Δημιουργού Της. Στιγμές βαθιάς κατάνυξης, προσευχής και περισυλλογής ακολούθησαν με την λιτάνευση του Σκηνώματός Της κατά τη διάρκεια της οποίας οι πιστοί υμνολόγησαν εκκωφαντικά με την ‘’σιωπή’’ τους την Παναγίας μας, όπως η ίδια ‘’σιώπησε’’ μπροστά στον αβάσταχτο πόνο που τρύπησε την καρδιά της βλέποντας το ‘’Θείο Πάθος’’ του Υιού της. Την αγιασμένη αυτή νύχτα ο Ιερέας Πατήρ Πέτρος Τζέκος ευλόγησε εθιμοτυπικά το ‘’Κόλλυβο της Παναγίας’’ και απηύθυνε εγκάρδια δέηση προς την Υπεραγία Θεοτόκο να έχει υπό την Σκέπη και την Προστασία της όλους όσους πιστεύουν και ελπίζουν σε Αυτή.
Μετά την Κοινωνία των Αχράντων Μυστηρίων ο Πατήρ Πέτρος Τζέκος κήρυξε τον Θείο Λόγο σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης. Αναφέρθηκε στην πρόσφατη εμπειρία που έζησε κατά την επίσκεψή του στο Αρεταίειο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, στο δωμάτιο που εκοιμήθη ο Άγιος του Αιώνα μας και Πολιούχος της Αίγινας, Άγιος Νεκτάριος και τόνισε ότι η λατρεία του στο πρόσωπο της Παναγίας μας ήταν αυτή που κράτησε την Πίστη και Αγίασε την ψυχή του στα χρόνια της
επίγειας ζωής του, όπου ραπίσθηκε σκληρά από τη συκοφαντία των ανθρώπων. Τόνισε επίσης πως η Παναγία μας είναι μία ανεξάντλητη πηγή μεσιτείας προς τον Θεό ο οποίος αποτελεί το μόνο ουσιαστικό καταφύγιο για τους ανθρώπους.
Επιστράτευσε το παράδειγμα του Μεγάλου Βασιλείου ο οποίος στα χρόνια του διωγμού του δήλωσε πως εξορία για αυτόν είναι ένας τόπος όπου δεν υπάρχει ο Θεός, το Πανάγιο Πνεύμα του οποίου γεμίζει την Πλάση και η Παναγία μας
αποτελεί το μέσο για την επικοινωνία μαζί Του. Ολοκληρώνοντας το κήρυγμα του, ο ιερέας απηύθυνε έκκληση προς τους ευλαβείς προσκυνητές να προσεύχονται στην Υπεραγία Θεοτόκο υπερ ενισχύσεως του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Κορίνθου κ.κ Διονυσίου, ο οποίος αδιάκοπα επιτελεί έναν δύσκολο και πολυδιάστατο αγώνα, προσφέροντας έμπρακτα σπουδαίο φιλανθρωπικό αλλά και σωτηριολογικό έργο. Με τις θερμότερες πατρικές ευχές και επικαλούμενοι την Χάρη και την Ευλογία της Υπεραγίας Θεοτόκου οι πατέρες ευλόγησαν τους πιστούς και σήμαναν την λήξη της Αγρυπνίας η οποία θα μείνει ανεξίτηλα γραμμένη στις καρδιές και τις ψυχές των πιστών.
Γρηγοριάδης Σωκράτης
Βιολόγος B.Sc
Μεταπτυχιακός Φοιτητής, Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π.Α
